- Kategori
- Şiir
Kopsun gönül bağı
Bahar,
Pembe- yeşil bir düş misali
geçmişte kalmışken
ve hazan,
hüzün yorganını
yerlere sermişken;
Sen, çıkıp "biz" halkasından
sadece "sen"
Ben çıkıp "biz" halkasından sadece"ben" olmuşken,
Kopsun
gönül bağımız en inceldiği yerden.
Öyle ya
Kaç gün kaldı şunun şurasında sevecek
kaç sabah,
kaç akşam
kolkola tükenecek
Sanmam ki sevdanın gücü, bu hasreti yenecek
Boşver
kopsun gönül bağımız inceldiği yerden.
Aralayalım kader kapısını yeni bir şans için
Yeniden sevmek için,
yeniden yanmak için,
içimizi ürperten müstakbel bir eş için,
kopsun gönül bağımız ertelenmeden.