Kör topal geçinip gidiyoruz

Her ne kadar engelli de olsam kendimle acayip derecede barışık bir insanımdır. Öyle de olması gerekmiyor zaten? İnsanlar ne derse desin, hangi gözle bakarsa baksın ben böyleyim. Başlıkta kör topal deyimini kullandım bu bir aşağılama mı değil bence! Neden olsun ki? Engelli kelimesini bir türlü yerleştiremedik dilimize madem o zaman bırakalım da deyimlerimiz yerinde kalsın. Sağır dilsiz olmak, aşkın gözü kör olmak ve kör topal ilerleme ve saire ve saire bunlar çoğalıp gider güzelim dilimizde.Neyse giriş faslından sonra konuya gireyim naçizane.

Geçenlerde çalıştığım okula yeni kanunla kadroya geçen belediye personellerinden atamalar yapıldı. Görme engelli bir arkadaşımızı bize santral görevlisi olarak vermişler. Gelin görün ki bizde santral yok. '' Abi napacaksın şimdi?'' diye soracak oldum o da ''Valla kardeş yapacak bir şey yok atayan kurum bilmiyor muydu burada santral olmadığını bırakalım onlar düşünsün'' deyiverdi. Eyvallah dedim başka ne diyeyim. Arkadaşı bir de benim odaya yerleştirdiler. Artık gelen geçen '' Ahmet nasıl gidiyor işler?'' diye sorduklarında '' Ne olsun be abi kör topal idare edip gidiyor işler'' diye cevap vermeye başladım. Asıl olay şu ki: Gerçekten de çalıştığım kurumda işler kör topal ilerliyor da bunun farkında değiller. Farkındalık yaratma adına da yaptığım ''Kör topal işler ilerliyor'' esprim de çok tuttu.

Gülüyoruz ağlanacak halimize ama ne yapalım Rabbim daha büyük acılar vermesin. Biz böyle mutluyuz ne yaparsınız işte hayat devam edip gidiyor ''Kör topal'' olsa da!

Sevgiyle kalın...