Korku mu? Anneciğimmm!!!

Bugün internette gezinirken Gül dünya ile ilgili yazıyı defalarca okudum, yazgıya bakın kaderimiz… Doğarız, en mutlu zamanlarımızdır her şey den bir haber.

Günler geçtikce, okul çağları gelir, yavaş yavaş üzerimizde baskılar oluşmaya başlar mutlak okumak gerek.

Okumazsan..... Bir komşumuz vardı, kız kardeşine aynen şunu söylemişti; ya hocaaaa, ya kocaaa.

Hatırlarım o başarısız olmuş kocayı tercih etmek zorunda kalmıştı. Önceleri babamızdan çekiniriz, bir erkek arkadaş mııı?? Ne haddine!! Olur mu? El alem ne der.. Ben kimseye filan beyin kızı filanla geziyor dedirtmem!!!!

Baskılar... Artık genç kız olma zamanları dünyayı tozpembe gördüğün zamanlar kanın hızlıca aktığı günler. Artık her şey daha bir renkli ve hoş gelmek te... Oda ne? Çekindiğin (bal gibi korktuğun)kişiler ikiye çıkmıştır.Artık katmerlidir. Ailenin erkek çocuğu da devrededir artık, bir yere giderken

- Hııı sağa sola bakmayın, sırıtmaaa!! Bu evin perdeleri akşam oldu mu kapanacak??? ve bir yeri kazanırsın, belki biraz uzaktır ama gönderilmezsin. Olur mu? sen orada özgür olacaksın, erkeklerle gezeceksin .

Zor kızım... Hatırlarım bir ara folklor oynamak istemiştim o kadar hevesli idim ki ama canım babam Olmaz, dedi.. Orada sen oynarken erkeklerle el ele tutuşacaksın, halen içimde ukdedir.

Ve evlenirsin.. Önceleri güzeldir yaşam sonra yavaş yavaş ak koyun kara koyun belli olur, kıskançlıklar başlar... Oraya gitme buraya gitme, etme tutma....

Önce baba, sonra evin diğer erkekleri( ağabey , kardeş; erkek kardeşin bile senden hesap sorar) ve sonra kocan. Belki de sonrası kendi evladın.

Ben halen korkarım bilir misiniz? Bazen bir hata yaptığımda babamın yukarılarda bir yerden beni izlediğini düşünüp....

Yoruldum.... İzlenmek ten.

Sevgi ile kalın... İzlenmesiz günlere...

Kendi evimde hiç korkularımız olmadı.. Sevgi saygı... Ve güven üstüne kurulu ve ben bir yerlerden çocuklarımı hiç izlemeyeceğim....)