Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

17 Temmuz '09

 
Kategori
Felsefe
 

Kozmik bilince açılan pencere

Kozmik bilince açılan pencere
 

Güneşin Işıkları


Akşam güneşi batarken, duraktaki kızın omuzlarına dökülen saçlarında bir pembelik oluşturmuştu. Güneşin tüm kozmik enerjisi kızın dişi bedeninde yansımış adeta bir tanrıça görünümüne sokmuştu. Çıplaklığın tüm ihtişamıyla yüzünde alevler yanan genç erkek, adeta Hermes kadar bilge bir abide gibi duruyordu. İki beden arasındaki kıvılcım alev almış ve yeni bir hayatın müjdesini veriyordu batan güneşe. Güneş günlüğüne not etmiş batarken bir aşkın destansı öyküsünün ana krokisini, gecenin gökyüzünde tuval oluşturarak eşsiz resmini bir kere daha çizmişti.

Dünya tekrar bir bebeğin doğumuna şahit olacak tekrar bir hayat kitabı yazacaktı. Atlas sevindi gülümsedi. Bir atlas daha yola çıkmıştı çünkü. Dünyanın yedi milyonuncu bebeği. Adı Güneş oldu.

******************

Bebeğimi kucağıma aldım. Her tarafım ağrıyordu. O doğarken kemiklerimin seslerini duydum. Çektiğim acılar beni cehenneme indirmiş, sonra cennetin kapılarından geçirmişti. Onun melek yüzünde burnuma gelen o nur kokusunu buram-buram ciğerlerime çektikçe vücudumdaki doğum ağrılarını unutuyordum. Onu elimden almaya kalksalar herhalde, o anki tüm masum eşsiz cennetlik duygularım, bir anda beni canavara dönüştürebilirdi. Onun kılına zarar vermek isteyebilecek için bir boğa yılanından farksızdım o an. Sinekler bile konmaya korkuyorlardı üstüne

Bu kadar yoğunlukta bir duyguyla acı çekmesini istemediğim bebeğim için gelecekteki bir çok realiteyi, yaşamın gösterebileceği hüzünlü saatleri düşünmemek için gözlerimin önünde oluşan düşünceleri adeta elimle silip dağıtıyordum.
Hemşire geldi zeka ölçümü için topuğundan kan almak üzere bebeğimin topuğuna bir iğne batırdı. Çığlık çığlığa bağıran bebeğimin, sesini bastıran hınç duygularımla orada o hemşireyi bir kaşık suda boğmamak için, gülümsedim ve teşekkür ettim. Bebeğimi kucağıma bastırdım ve onun kokusunu tekrar içime çekerek öptüm.
Günler geçmiş, bebeğim büyüyordu ............(deniz güneş)

**********

İşte bir doğum için hazırlanan plan ve annelik duygusunun içsel ve duygusal bir tablosudur bu. ÇOCUK DOĞMADAN DOĞAN KOZMİK BİR ENERJİ AÇIĞA ÇIKAR. Her seferinde yaratılışın bir minyatür senaryosunun, DÜNYA SAHNESİNDE keyifle izlediğimiz bölümleri. Anne çocuğu için sınırsız bir bütünlüğün duygularıyla yaşıyor ve bir gün çocuk kendi realitesini yaşamak için annesini yaşamının dışına bırakıveriyor. Yuvadan uçuşun ilk perdesi, sınırlar çiziliyor ve mutlak olan alın yazısıyla beraber dünyanın yaşam planına uygun olarak çocuk öğrenme ve varlığını sürdürmek, ruhunun gelişimini sağlayabilmek için hayatın yoluna koyuluyor. Osho nun "Önce Kendini Tanı Sonra İlişki Kur" kitabında özetle şunu yazar" İnsan bir tohum olarak doğar, bir çiçeğe dönüşebilir, dönüşmeyebilir de. İki çiçek ilişki kurabilir, onlar açıktır. Ama iki tohum tamamen kapalıdır. Penceresizdir."

Evet; hayatımızda açtığımız her pencere bize bir seçimle açılan bir pencerenin yaşamının meyvelerini sunar. İlk dünyaya geldiğimizde annemizin duygularının tesiriyle güvende olduğumuzu düşünerek benlik duygularımızı geliştiririz. Aynı zamanda kendi kendimizle de aramızda duvarlar öreriz. Hatta kendimizi kendimiz yapan her türlü dışa kapamaya bile yatkınız. Buda bizim dışımızdaki her şeye sınırlar koyar ve bizi dar bir çerçevede kalın perdeler arkasına gömer.

Günümüzde gelişmesi, artık meydana çıkması gereken KOZMİK BİLİNÇ ve KİŞİSEL FARKINDALIK yerinde hala dünyanın üzerine ağır bir tabaka gibi çöken sevgisizliğin ve sevginin anlamından uzak olan her türlü vahşetin kaosları varken, dünyayı koruyan, TEK ENERJİ VARLIĞININ ANNELİK DUYGULARI OLDUĞUNU UNUTMAMAK GEREK.

BU gün anneler günü değil ama ben annemi bana bu bilinci vermek için gösterdiği her türlü emeği için her gün seviyorum ve ona tıpkı bana bebekken verdiği değeri vermek için çaba gösteriyorum. Annelerinizi kucaklamak ya da bize emek veren her şefkati kucaklamak için kaybetmeyi beklememeliyiz. Kaybetmeden değerini anlamak "Kozmik Bilince "açılan penceredir. Ruhumuzla temasa geçme zamanı geldi de geçiyor. Önce kendimizle sonra da bize açılan her kapıya müteşekkir olarak güneşe ve aydınlatıp ısıttığı için teşekkür ediyorum.

KOZMİK BİLİNÇ İÇİN Bilgi ve sevgi yolumuz açık olsun

sevgiyle

 
Toplam blog
: 58
: 352
Kayıt tarihi
: 11.07.09
 
 

04/07/1968 Gaziantep doğumluyum. İstanbulda yaşıyorum. İstanbul aşığıyım. Şiir yazmakla uğraşıyorum...