- Kategori
- Şiir
Küçük denizci

Memnundu içinin sarmaşığından!..
Ne zaman mavi sulara atladı
Kaç kulaç yüzdü açık denizde
Neydi içindeki, nerde sakladı
Ne vardı, o yumuk ellerinde?
...............................
Elleri suların yakamozuyla yanık
Yüreği kürek mahkûmuydu aydınlık
Yüzü hayata gün verene dönük
Ne gördü, bu tanık düşlerinde?
...................................
Asıldı zaman teknesinin menziline
Çakıldı yakamozun her zerresine
Yayıldı denizin tonları içine
Ne buldu, gönlünün şu seherinde?
.......................................
Çıkmadı denizin içinden çocuk
Yosunlarla bezeli umudu buruk
Ereğin lavları dağlarca doruk
Ne umdu, sahilin deniz fenerinde?
....................................
Gözünü ayırmadı fenerin ışığından
Memnundu içinin sarmaşığından
Ellerinin küreği kavrayışından
Ne yürekti, böylesi küçücük denizcide?
......................................
Ufaktı cüssesi, yükü ağırdı
Mavi yüreğiyle sonsuz bağırdı
Kendince olanı denize çağırdı
Ne sustu, ne usandı, ne durdu denizinde!..