Kültürler mozaiki

Türkiye de farklı kültürlerde olupta, iç potamızda erimiş olan daha doğru bir değisle; iç mozaiğimiz olmuş kültürlere bakış açısı değişti mi acaba?

Bazen, oyle olaylara sahit oluyoruz ki bu mozaigin catlayip, kirilip tuz buz oldugunu goruyoruz. Eskiden, bu sehirde rumu, ermenisi, cerkezi, alevisi, sefaradi bir arada ve hayati paylasarak, yardimlasarak yasarlarken, simdilerde o vatandaslarimiza isaret parmaklarimizi gostererek farkli olduklarini hissettirmeye basladigimizi dusunuyorum.

Burada biraz empati yapmakda fayda var; zira, farkli kulturlerde olan bu ulkenin vatandaslari, bizimle beraber gulen, aglayan, sevinen evlatlarini askere gonderenler degil mi?

Peki, ama neden icinde bulundugumuz yuzyilda toplum hosgorusu bu denli erozyona ugradi bu ulkede, arkadaslar!

Anliyorum, birbirimizden, bizden olanlardan biktik usandik! Ekonomi, issizlik, siyasi yelpazede ki calkantilar, teror, trafik, kapkac, cana kastetme gibi gundelik olmayan olaylar adetten sayilmaya baslandi, birde buna AB beklentimizin de bulanik suda balik avlamadan baska bir sey olmadigini idrak etmemizle beraber artik, onumuzde hicbir sey duramazdi, hic birseyi, hicbir olayi, hicbir kurumu affademezdik, bize sunulan bu karanlik recetiyi kabul edemezdik!

O, zaman vur senden farkli olana, senin gibi dusunmeyen, algilamayan, ve davranmayana. Birkac ay evvel, emekli buyukelci Yalim Eralp CNN tv de Turk ulusunun ne hosgoruye, ne azinlik haklarina nede karsilikli sevgi ve saygiya dayanan iliskilere acik bir toplum olmadigini ifade ederken, ben gercekten bu hale mi geldik diye kendimi sorgulamaya basladigimi animsiyorum.

Antik yunan da filozofun dedigi gibi; "kimse kendi icine inmiyor, ama ben kendi icime inip kendimle yuvarlanip gidiyorum bu hayatta"

Kendi derinliklerinize inip, kendi kendinizle hesaplasabiliyormusunuz arkadaslar? bu toplumsal histeri icerisinde yasamakta oldugumuz, su kisacik hayatimizda yapilabilecek en guzel ve olumlu sey bu iste.