- Kategori
- Şiir
Leblebi tozu

Derler ki , aşk satılmaz bakkalda diye,
her isteyene , hem de gramla
Avucunun alabileceği değerde.
Fark edene satılıyor aslında …
Bir külah leblebi tozu ,
Hızla içindekini boca ettiğinde
Ölüm sana geçmez mi teğet?
Kaşık kaşık yemeyi denediğinde
Su istemez mi dilin damağın?
Yersiz bir nefes çeksen, es kaza,
Gelmez mi burnundan sakarlığın?
Çok eski den sadece leblebi vardı,
sade Bir ara leblebi şekerle kaplandı,
tatlı Sonra ezilip tozu satıldı,
sabırlı Şimdilerdeyse soyalısı çıktı,
sert Ama en güzeli hep taze kavrulanıydı,
Soğuyunca kese kağıdının ağzı kapandı.
Anlattığım leblebi tozu da çocukluğumdaydı.