MADEN ŞEHİTLERİ

MADEN ŞEHİTLERİ

Zonguldakta Gazipaşada bir anlamsız kederler içinde

Çocukluğumun özlemlerine güldüm vitrinlerde

Nasılsa geçip gitmiş zaman dönüp bakamadım bile

Koşup durdum başka başka beklentilerin ardında

Ne kaldı bilmiyorum elimde kurduğum hayallerden

Ağaran saçlarımdan bükülen belimden başka

Çoğu zaman elimde sağlık karnemle geçiyorum artık

Hangi köşede eczane var hangi katta doktor

Gözlerim duvarlarında binaların Gazipaşa caddesinde

Limana giden sokağı geçip rıhtımda söyleniyorum

İçimden geçenleri sayıp döküyorum akşam üstüleri

Amele birliği hastanesinde geçiyor her ayın yarısı

Dolmuştan indiğimde aynı taksiye rastlıyorum nedense

Artık tanışık olduk acildeki görevlilerle

Daralan nefesimi açacaklar rahatlatacaklar ciğerimi

Yüzüme çaresiz baksada hekim burada güvendeyim

Evimden Amele birliği hastanesine

Hastaneden bankaya maaş sırasına bir üçgen hayatım

Bütün çabam bir nefes almak şöyle derinlemesine

Kömürleri söküp atmak ciğerimden nasıl olacaksa

Dim dik yürümek Gazipaşa caddesinde her kes gibi

Altmışıma gelmeden kocadım dizlerimin feri yok

Uzadıkça uzayan geceler bir yana

Bilmiyorum neden kas katı yastığım yatağım

İçimden maden şehitleri anıtına gitmek geliyor

Duvara çakılmış bronz plaketleri sayıyorum

Sonra öfkelenip vazgeçiyorum tazecik delikanlıların

Yanımda kömür kazarken sırtına taş düşen arkadaşım

Yerin altında ezilmiş canların hüznü çöküyor içime

Sonra babamın plaketini bulup kalıyorum çakılmış gibi

Bu Gazipaşadan geçti tabutları maden şehitlerinin

Şairler kara akar Zonguldakın deresi diye yazdı

Çok gencecik gelinlerin gözyaşarıda kara aktı

Kömür gözlerinden kömür gibi yaşlar süzüldü

Gelmedi geri ocaktan Mehmet Ramazan

Çok bekledi Zeynepler köyün yamacında

O parayla şekerle avutulan çocuklar büyüdü şimdi

Yaşlanıp babaların şehit olduğu ocaktan emekli

Babası gibi kömür altında kalanlarda oldu

Artık kahvehanelerde sarma domuzdamı konuşulmuyor

Çekip gittiler uzak şehirlere torunları şehitlerin

Bir bir kapatılan satılan ocakların kahrına inat

Bir dikili baca kaldı Üzülmezde koca EKİ den

Birde maden şehitlerinin bronz plaketleri limanda

Recep alkan haziran 2009