Masa Masa ve Yine Masa: Anlamsız ADAM!

Masa ile işimiz bitmedi daha, sen çalmaya devam et Scarlatti...

Masa kalabalıkla güzel ama, dost dost, olmadı insan bir başına da oturur; hele anısı bolsa eğlenmesini de bilir beyaz beyaz, yavaş yavaş.

Bağlaya bağlaya bir şeyleri, sürdürüyoruz yaşamayı.

Daha ne yapmalı! Doymadan da kalkılmaz ki masadan! Dan dan dan da yaşanmaz elbet, ince oturup incecik kalmasını da bilmeli kişi.

Bu DE ve DA' da var bir şey var, ama....

Kendini çok bağlıyor ve uzatıyorsun şu MİNİ dünyanda.

Kokusundan tanıyorum masamı, çiçeğinden lakin sık sık unutuyorum adını, adımı, adımlarımı. Kendimi kovalamaya mecalim yok.

Kullandığım kelimeler kadar yaşadığımın farkındayım. Aslında derin sularda oturmayı, yüzmeyi severim. Yoksa bu benim bir İÇ yalanım mı? Yalana yalana yanımdan geçip gidiyordu köpek kendi dünyasında; dünyama davet ettim ardından bağırarak, duymadı, havlamadı bile.

İnsanın kendinde duvarlaşması...

O gün dünyamda sizden çok martılar vardı masamda. Masam denizdi. Derindi ikimizin de bakışları. Kim önce boğulacak diye bakıyorduk ufka. 

1. Not: Dinlediğim müzikten bütün bunlar, benler,  biliyorsun beni benden daha iyi. 

2. Not:

Herkes gibi

ben de o masada

masamda oturmak istiyordum

vallaaa!...

Oturuyordum gayet masum

derken zamanla

gıdıklanmaya başlıyordum

artık sebebi her ne ise

ben değil sen bilirsin

söylersin

ben yine anlamam:

Anlamsız ADAM!

Ş.Y.