- Kategori
- Şiir
Mavi hüzünler

...
Biriktirdiğim eski ve mavi bir hüzünle çıkıyorum yollara
Yollara uzun, üstelik yalnızlığa sığınıyorum
Ezberimde okuduğum bütün aşk şiirleri
Bir tek İstanbul ağlıyor peşimden
Gidiyorum mavisiz
Yollara bakıyorum uzun uzun, yalnız yollara
Yürü deli gönül
İzmir’den geçiyorum, aklımda mavi sevdalarım
Kalbimde söz dinlemez bir çocuk
Aşk ile çağırır
Yorgun acılar peşimde
İzmir anlamadı beni
Yürü deli gönül
Bursa’dan geçiyorum, bana denk düşüyor mavi hüzünler
Mavi hüzünler fısıldıyor yüreğimin kulağına
Aşk ve acı kardeştir
Aşk alışmaktır yeni mavi hüzünlere
Bursa anlamadı beni
Yürü deli gönül
Ankara’dan geçiyorum, mavi hüzünler doluyor gökyüzüne
Ayrılık kuşları geçiyor ömrümün avlusundan sürü sürü
Mavi yeşil bir kız ağlıyor, ıslanıyorum, üşüyorum
Ve her gözyaşı damlasına suretim yansıyor
Sevmesini bilen gönlüm gitmesini bilmez
Bakıp sararmış bir resme, gider tozlu yollara
Ankara hiç anlamadı beni
Yürü deli gönül
Adana’dan geçiyorum, mavi hüzünlerden bir türkü dilimde
Zaman yorgun, anılar keskin bıçak ucu
Ayrılık üstüme hep uyan ateşten bir gömlek
Adana anlamadı beni
Yürü deli gönül
Uzakta bırakıp terk ediyorum bütün kentleri
Doldurup bütün mavi hüzünleri koynuma
Sığınıp yalnızlığa dönüyorum kentime
Bağrına basıyor İstanbul beni
Anlıyor…
http://www.dinleyiver.com/dinle-ahmet-telli_gidersen-yikilir-bu-kent.html
<ı>GİDERSEN YIKILIR BU KENT
Gidersen yıkılır bu kent, kuşlar da gider
Bir nehir gibi susarım yüzünün deltasında
Yanlış adresteydik, kimsesizdik belki
Sarışın bir şaşkınlık olurdu bütün ışıklar
Biz mi yalnızdık, durmadan yağmur yağardı
Üşür müydük nar çiçekleri ürperirken
Gidersen kim sular fesleğenleri
Kuşlar nereye sığınır akşam olunca
Sessizliği dinliyorum şimdi ve soluğunu
Sustuğun yerde bir şeyler kırılıyor
Bekleyiş diyorum caddelere, dalıp gidiyorsun
Adını yazıyorum bütün otobüs duraklarına
Öpüştüğümüz her yer adınla anılıyor
Birde seni ekliyorum susuşlarıma
Selamsız saygısız yürüyelim sokakları
Belki bizimle ışıklanır bütün varoşlar
Geriye mapushaneler kalır, paslı soğuklar
Adını bilmediğimiz dostlar kalır yalnız
Yüreğimize alırız onları, ısıtırız
Gardiyan olamayız kendi ömrümüze her akşam
Gidersen kar yağar avuçlarıma
Bir ceylan sessizliği olur burada aşklar
Fiyakalı ışıklar yanıyor reklam panolarında
Durmadan çoğalıyor faili meçhul cinayetler
Ve ölü kuşlar satılıyor bütün çiçekçilerde
Menekşeler nergisler yerine kuş ölüleri
Bir su sesi bir fesleğen kokusu şimdi uzak
Yangınları anımsatıyor genç ölülere artık
Bulvar kahvelerinde arabesk bir duman
Sis ve intihar çöküyor bütün birahanelere
Bu kentin künyesi bellidir artık ve susuşun
İsyan olur milyon kere, hiç bilmez miyim
Sokul yanıma sen, ellerin sımsıcak kalsın
Devriyeler basıyor karartılmış evleri yine
Gidersen yıkılır bu kent kuşlar da ölür
Bir tufan olurum sustuğun her yerde
<ı>……………….Ahmet Telli