Mavi meleğim...

Sen…

Oturduğu sitenin bahçesindeki çocukları etrafına toplayıp “Vatan… Millet… Sakarya…” üçlemesini “Vatan… Millet… Malatya…” olarak ezberleten,

Bana geldiği bir gün az oturduğu için “Bunu saymıyorum, yine gel” dediğimde “Ne yani sayıyla mı geleceğiz?” diyen,

Denizde boy aşmayan yerde yüzdüğü halde köpekbalığı saldırısından korkup kırmızı mayo giymeyen,

Bir arkadaşına telefonda yeni ev adresini verirken “….apartmanı, f/blok” diye veren ancak arkadaşı hangi blok olduğunu anlamadığında “A, B, C, D, E, F var ya işte o F” diye kodlamaya kalkışan,

Gittiğimiz restorandaki deri kaplı sandalyeler terletmesin diye masadaki büyük peçeteyi sandalyeme serip üstüne oturduğumda “Sana o peçeteyi ağzını sil diye verdiler, p...u değil” diyen,

Henüz Akbil’le (akıllı bilet) tanışmadığı günlerde “Otobüs durağındaki herkesin elinde aynı anahtarlıktan vardı, anahtarlığın da modası mı olurmuş, ne günlere kaldık” diyen,

Pendik Devlet Hastanesi’ne bağlı Kaynarca Semt Polikliniği ve Hemodiyaliz Merkezinde kurduğu “Mavi Melekler” ekibiyle hem hastane personelinin hem hastaların sevgilisi olan canım annem, doğum günün kutlu olsun.

70. yaşın da çok yakıştı sana.