Mayıs

Gecenin kara defterine yazdım seni bir kış akşamı,
Ağzımda cigara gözlerini boyadım yıldızları içime çekip,
Hasret yaktım ucuna çocukluğumdan miras ,
Ben seninle
Mayıs akşamlarını beklemeyi özledim.
Köylü çocuğu gibi bakakaldım gidişinin ardından,
Uzak kaldım sensizliğe birkaç adım,
Tuzağına düştüm sevdanın.
Kahverengi bir gurbet türküsü ısmarladım kendime,
Orta şekerli, bol telveli.
Köpüklerinde aranırken denizin,
Güneşi sordum gece uyumazlara alaylı.
Ben mayıs akşamı dizlerinde uyumayı özledim.

Soğukta bıraktım bedenimi yakan tarafını,
3 numara bir kafada seni aradım,
Uykumu aradım .
İzmaritlere adres sordum alacakaranlık vakti, iyice kayboldum.
Ben mayıs akşamı dudaklarını bana aralamanı özledim.

Tarif ettim seni, “SEN”i bana soran tüm yanlarıma
Yalan söyledim dilim varmasa da
-Üzülmeyesin Diye-
Seni en güzel anında
En çirkin hayal ettim.
-Acı Ama Belki De Gerçek-
Belki de kalbine giren en kötü hayalettim.
-İyi Ki-
Bitiremedim.
Ellerini tutmaya mecbur kaldığım anlarda
-Kaybolup Gidecekken-
Vapurun soğuk demirlerine tutundum
Kafamı çektim
-Dostlarıma Yalandan Gülerken-
Hatıralarımı meze yaptım.
Seni değil ama kendimi aldattım.
-Neyi Becerebiliyorsam?-
Beceremedim.
Yemin ettim.
-İlk Defa-
Bir ömür saçlarının arasında
Gülüşlerinin kuytusunda kalacağıma
Tahmin edemesen de…
Ben ,
Fark ettim
-Sensiz.
-Kış akşamlarının yaz olmadığını,
-Seni getirsin diye-
Her otobüse yalvaracağımı,
Ve kafamı paralayacağımı,
Fark ettim.
Seni özledim.
Bir mayıs akşamı
Sonbahardan borç alınmış
-İçimi Kavuran Yokluğunun Korkusuna İnat-
Serin bir Ege poyrazında
-Islanmayı Dilerken Elin Elimde-
Kırk ikindilerin bitimine yakın.
Beni sevmeni özledim.
Mayıs’ı özledim.