Meksika sınırında uyuşturucu savaşları

Meksika uyuşturucu kartellerine savaş açalı, dört yılda yirmi sekiz bin kişi öldürüldü. Hükümetler eliyle bu savaşımı kazanmak, kolluk güçlerinin yardımlaşması kadar halkların desteğine bağlı.

Gerçekten Başkan Felipe Calderon uyuşturucu ticaretini çok aşan ve “Devletin yerine geçmeye çalışan” yapılardan söz ederken, Kolombiya dahil daha geniş bir hinterlandı kapsayan koordineli mücadelenin gereği de biliniyor.

Meksika’nın bu savaşımı, komşusu ABD’nin desteği olmaksızın bir noktaya getirebilmesi pek olası değil. Konu olan uyuşturucu belası ve uyuşturucudan arınma teorilerinin en toleranslı olduğu yerlerde (kimi İskandinav ülkelerinde) “denetimli bırakma” programlarından öteye izin yok.

Bela ise, küresel.

Yalnız Latin coğrafyasındaki kesitleriyle değil, denilen o ki; Balkan, Kuzey Karadeniz ve Doğu Akdeniz rotalarıyla Kıta’yı da tutan cinsten... Masum vehçesi yok. Terörle simbiyotik bağı var. Kuralsızlığı tetikleyen etkileri var.

Ve Meksika-Amerika sınırında Arizona dolaylarında, “adam başı” 300 dolardan başlayıp 1.500 dolara çıkan insan kaçakçılığı piyasası aynı başıbozukluk ortamının bir başka görünümünü oluşturuyor. Uyuşturucu ve türevleri ticareti ile insan kaçakçılığının, mafya ile başıbozukluğun damarları şiştikçe, insanlığın, düzenin, hakkın nabzı zayıflıyor.

Meksika kökenliler, daha fakir ve Avrupa Birliği üyesi olduğu için Stockholm’de, Londra’da serbestçe dolaşan yine köklü bir uygarlığın sahibi olan Romenler kadar şanslı değiller. On iki milyon göçmenli ABD halkı için, “vergi yiyicisi, kaşık ortakları, potansiyel kural bozucular”. Fakat bu sınıra yığılmanın ve sınırı aşmanın bir yandan da ABD’nde Amerikalı emeğin ücretlerini artırdığı iddiasında olan araştırmalar da var.

Dünya, zaten yaman çelişki değil mi?

Ödün verilemez yalın konu, uyuşturucu ve türevleri ile mücadeledir. Bu mücadele, Ulusal ve yerel yönetimlerin iradesini ve uluslar arası alanda etkin iş birliğini gerektirir.

Dilerim daim insan doğası kazanır.