Merdiven!

Coşkun’u itfaiyenin merdiveninden inerken gördüm! Mahallede yangın çıkmıştı! Altıncı katın balkonundaydı merdiven!

Başında kırmızı miğferi olduğu halde tanımıştım Coşkun’u!

Kuşbakışı o da beni tanımış! Yanıma geldi!

“Bakıyorum işi büyütmüşsün Coşkun!” Dedim.

“Bildiğin gibi değil Ahmet!” Dedi.

“Bildiklerim yeter Coşkun!”

“Dinlemedin beni! Ben masumdum! İzin ver de anlatayım o günü!”

“Boş ver sen, yangına dön! Geçmiş gün! Neyini anlatacaksın?”

“İçimdeki yangın buna mı benzer! Burada yanan yok Allah'a şükür ama ben kaç kişiyi yaktım biliyor musun? O gün, dün gibi aklımda!”

“Anlat o zaman Coşkun! “

“Annesi kanınıza girdi sizin! Baştan söyleyeyim de!"

“Patlatma beni Coşkun, anlat işte!”

“Annesi seni sevmedi Ahmet! Her halde tüyünü sevmedi! Birgün bana yolda rastladı. Coşkun sana bir teklifim olacak dedi. Buyur abla dedim. Ne bileyim sana komplo kuracak? Merdiveni aldım pencereden içeri girdim! Zaten önceden açık bırakmış!”

“Eee?”

“ Girdim ışığı açtım! Özellikle ışığı açmamı istemişti! Bir saat kadar oturdum orada tekrar merdivenden indim eve gittim!”

“ Munise neredeydi?”

“Munise miydi kızın ismi? Ne bileyim neredeydi? Odada kimse yoktu!”

“Yapma yahu!”

“Valla! Ben çok zaman sonra öğrendim senin için bu komloyu yaptığını! Utandım da sana konuyu açmaya! Hatta hakime bile gittim ismimi değiştirmeye!”

“Niye?”

“Herkes beni kötü tanıyordu! Evliya gibi bana tecavüzcü yaftası yapıştırıyordu gören! Az daha intihar edecektim Ahmet! İtfaiye işine de bu yüzden girdim Abi!”

“Allah Allah!”

“He ya! Kaç kişinin canına girdim bari şimdi can kurtarayım dedim Ahmet! Bir de ölürsem merdivenden düşerek öleyim dedim! Hep bunun yüzünden oldu bunlar!”

“Peki Munise’den haberin var mı? Ne oldu zavallı? Ben de bir daha görmedim onu!”

” Herhalde kendi gibi bir sarhoş bulmuştur ona babası!”

“Sen ne yaptın? Evlenip çoluk çocuğa karıştın mı?”

“Yok be! Merdiven gece rüyalarıma giriyor Ahmet! O korkuyla rahat uyuyamam ben!”

“Boşveer unut gitsin Coşkun! Arasıra uğrarım itfaiyeye! Görüşelim kardeşim! Cebini ver de kaydedeyim! Gelirken ararım!”

“İyi! Yaz bari! Erol, sıfır beş yüz!..”

“Erol mu? Değiştirdin mi ismini yoksa Coşkun!”

“Dedim ya hakime gittim diye! Güldü bu anlattıklarıma, iyi o zaman senin ismin bundan sonra Erol olsun dedi! Nüfusta Erol ismim şimdi!”

Ayrıldığımda kafam allak bullaktı. Erol yalan söylemiş olabilir miydi?