Merkez sağ ve sol partiler eskiden kaybettiler!

Merkez Sağ ve Merkez Sol partiler eskiden, çoook eskiden kaybettiler! Kırılma noktası 1994 yerel ve 1995 milletvekili seçimleridir!

SHP ve DSP seçim kazanarak parlamento da iken, sen kalkıp seçim kazanmadan, bu iki partiden amiyane tabirle milletvekili ayartıp CHP’yi açıyorsun! 1994 yerel seçimlerinde SHP’nin karşısına adaylar çıkarıyorsun... SHP’nin 40 il belediyenin 25’ini kaybetmesine neden oluyorsun! Refah Partisi’nin Ankara ve İstanbul’da yoksullara sosyal projeler uygulayarak taban tutmasına neden oluyorsun...

1995 milletvekili seçimlerinde Refah Partisi 158 milletvekili kazanıyor. İslamcı gelenek tarihinde ilk defa birinci parti oluyor... Anap 132, Doğruyol 135 milletvekili kazanıyor. Merkez sağ AnaYol olarak birleşip 267 rakamına ulaşamıyor...

Başbakanlık yapmış koskaca insanlar, Prof. Dr. Tansu Çiller ve Mesut Yılmaz anlaşamıyor! Günümüzde HDP’nin yaptığını yapamıyor! Eşbaşkanlığı düşünemiyor, doğal olarak da hayata geçiremiyor! Biz işte çoook eskiden kaybettik...

7 HAZİRAN 1 KASIM ARASI HER ŞEY YANLIŞTI!

7 Haziran seçimlerinde AKP 258 milletvekili çıkararak birinci parti olmasına rağmen Başbakan Prof. Dr. Ahmet Davutoğlu hükümeti halkın oylarıyla iktidardan düşmüştü! Muhalefet toplam 292 rakamına ulaşmıştı!

Muhalefet partileri kendi aralarında anlaşıp bir meclis başkanı dahi seçemediler! Muhalefet liderlerinin basın aracılığıyla iletişim kurmaları yanlıştı!

Muhalefet partileri ‘biz oturduk, anlaştık, hükümet kurmaya hazırız’ diyemediler! Hükümet etme formülleri konusunda yine basın aracılığıyla iletişim kurmaları yanlıştı!

Koalisyon hükümeti kurulamayınca, yasa gereği kurulması zorunlu olan “seçim hükümeti’nin” Başbakan Prof. Dr. Ahmet Davutoğlu başkanlığında kurulması yanlıştı!

Bunlar, “hükümet olduktan sonra yenilseler bile, bir yolunu bulup hükümeti bırakmazlar” dedikoduları gerçek oldu... Seçim kaybetmiş kişinin hükümete başkanlık etmesi yanlıştı!

Seçim hükümetleri parti başkanlarının başkanlığında kurulamazdı! Avrupa da olduğu gibi tarafsız davranacağından emin olunan bir milletvekili veya yüksek mahkeme başkanlarının başkanlığında kurulur ve bütün partiler o zaman kabinede yer alırdı!

Şiddet, terör, bombalı saldırılar, medya manipülasyonları, toplumun korkutulması kabul edilemezdi! Her zaman olduğu gibi yanlıştı! Bütün kamuoyu araştırma şirketleri çuvalladılar! Eşitsiz bir ortamda seçimlere gidildi! Sonuçlar böyle tecelli etti!..

Can ve mal güvenliği, ekonomik istikrarsızlık ile korkutulan toplum herkesi şaşırttı! Birinci olan partinin üst yöneticileri bile bu sonuçları beklemediklerini ifade ettiler!  Örgütsüz olan halk, güçlünün yanında yer alarak herkesi ters köşeye yatırdı...