Misket

bir yangın var şehrimde,

sokağımda bir yangın,

açmış gözünü, yummuş ağzını

sustukça büyüyor

büyüdükçe susuyor.


Hani nerede başlıyor sokak

                   köşebaşı nerede

akşam nerede başlıyor,

                    nerede bitiyor gece

hani gökyüzü nerede,

    ya gevrek gevrek gülen aydede..

bir nisyan ki  sorma gitsin

bir de fütursuzca talan..


İddialı olmak dediler

Uçsuz bucaksız  laflar ettiler,

Yüksek yüksek binalar diktiler,

Kestiler diktiler,

                           yıktılar diktiler

yetmedi gökyüzünü  böldüler

lakin  hissemizi   verdiler..


Eskiden sımsıcaktı yuvalar

Şimdi evler var sıcak..

Yaralar sokakta sarılırdı eskiden

Şimdi yaralandı sokaklar


Hani mutluluk parada  ve

                                      saadet saraydaydı,

Hani AVM’ler bizi soylu yapacaktı

Rezidans’ ta hayallerimiz  oynaşacaktı  hani

Birdirbir oynadığımız boşlukta

                                       birartıbirler yükseliyor şimdi..

                       

Duvarları  tenekeden  camları naylondan

iki göz evden sokağa fırlayan çocukların gözlerindeki,

sahi neydi o   ışıltı..

                          Yaşamı çoğaltan sokaklardı belki,

                           şimdi sanal  ekran

                          

Camdan camaydı kaynatmalar,

Mercimeği fırına vermeler, alınan el kızları

hain kaynanalar

neler pişirilirdi neler..

mahallede ne olup bittiyse

ve kim gittiyse gencecik,

Sela’dan önce alırdın haberi

                                   hemencecik..


Şimdilerde cam sadece dekor oldu

Duvardan duvara yerden tavana,

Tüm evi camla donatsan ne yazar..

sokağı görmedikten sonra ..

Hem eskiden camlar sokağı görsün istenirdi

Şimdi sokak,  cam görsün isteniyor..


Hücre cezası alandan ne farkım kaldı..

Ha taş duvar, ha taştan sağır cam

mahalle baskısı da kalmadı hem,

mahalle mi kaldı azizim


Bir zeytin dalı uzatsam eski Türkiye’ye,

Kabul eder mi  beni?

Bilyelerimi de paylaşırım hani…