Mitolojik kahraman

sen yoktun

ben hep karanlıklardan korktum

hüzünlü bir köşede

kıvrılırdım kendi kendime

ateşimi şarap ölçerdi

gölgeler hastabakıcım

bütün gün buhranlarımla

ameliyattayım...

sonra sen geldin

sifacı gibi beni sarmaladın

tohumlar filizlendi kara düş uykularımda

şimşekler ışıldadı

gülen yüzün aydınlattı meşale gibi

kuytu yüreğimi

sen gülümse ki

tomurcuklara yağmur yağsın

sen gülümse ki

bebeler ninnisiz melek uykularına dalsın

sevmek

buymuş demek

seni sevmek

çığlık çığlığa meydanlar da

bir başkaldırıdır

bir isyandır zalime

seni sevmek

bir martının kanatlarıdır

uzanan sonsuz özgürlüğe

kasırgadır

borandır

durgun denizlerde

seni sevmek

ne bir hollywood kahramanıyım

ne de mitolojik bir tanrı

ama hepsinden daha kudretliyim

çünkü gözlerimde gözlerin saklı...
 

eylül, Fi kadar uzak bir zaman.