Muğla Turgut Reis Lisesi, koca dev. 150. yıl eğitimde devrim

(Muğla Turgut Reis Lisesi düşlerimin ve ideallerimin geliştiği mutlu ve güzel yıllarımdır. Tasasız, dertsiz denir ya! Öyle. Arkadaşlarım dertlerini konuşurken,  ben bulutlar üstünde bir tüy dokunuşu  kadar hafif ve güzeldim.N.K)

Muğla Turgut Reis Lisesi 150 yıl kutlamaları gerçekleştirildi. Önce sevgili arkadaşlarımızın kurduğu Dernek’ten söz etmek gerek.

İşte 150 yıla  tanık,  dernek. Çiğdem Başarır ve Mustafa Ercan ve arkadaşları kurdular, emek verdiler.Buluşturdular.

Şiir ve Müzik dinletisinde  candan arkadaşım aynı okulun bu dönem öğretmenlerinden Hüseyin İlker Altınsoy.

Hazırladığı gecede Muğla Turgut Reis Lisesi’nden mezun olan tüm yerel ve ulusal şairleri ele aldı.

İçinde şiirimi Cansu ele aldı okudu, teşekkürler. Cansu  Yerkesik Sarnıç mahallesinden.

Güzel ve anlamlı geceydi. Kutluyorum, Altınsoy’u.

150 yıl kutlamaları  panelle sona erdi. Panelde bugüne dek mezun olmuş hepsi akademisyen, bilimsel çalışmalar içersindeki  Turgut Reis Lisesi’nin çınarları  dile getirdi, duygularını, çalışma hayatlarını.Liseyi.

İçlerinde  Özgür Karaçam vardı. Sevgili öğretmenlerim  ki, onlar da beni çok severlerdi. Üstel Karaçam, Selami Karaçam ikisi de hayatta değil, ışık içinde yatsınlar, dua ile anıyorum.

Selami karaçam Kant . Koca Kant. Devrimci Kant. Devrimci hocam…

1978 – 79 yılı mezunuyuz. Sınıf arkadaşımız Demet Şimşek şimdiki soyadı ile Haselçin de katıldı. Duygularını dile getirdi.  Edebiyat öğretmenimiz Oktay Kaya’yı ve ondan etkilendiği dile getirdi.

Televizyon Program yapımcısı belgesel, röportaj dalında ödülleri var.  Muğla Turgut Reis Lisesi çıktığı mezun olduğu okul ve  kitap bağışı gerçekleştirdi. Ve  Kütüphane kuruldu…

Ortaokul yıllarım bitmiştir, Yerkesik’te. Sıra Lise’de. Muğla Turgut Reis Lisesi. Şimdiki gibi araç meselesi çözülmüş ve düzenli değildir.

Bir minibüs  öğrenci servisi için ayırdık. Yerkesik’ten şöfor Muhammed Uslu ağabeyimiz getirip, alıyordu okuldan.

Lise bahçesi anılarım ve nefes aralıklarımızın olduğu yerdi.  Okulun karşısı yemyeşil , boş alan badem ağaçları, tarlalar, çayırlar, ekinler. Gelincikler bahar …Şimdi bu yerlerde binalar artık oralar sadece anılarımızda kaldı.

Okulumuzun şipşak fotoğrafçısı vardı herhalde tüm fotoğraflarımızı ona çektirirdik.

78-79 yılları Muğla İşletmecilik Okulu karşımızdaydı. Çok sık Lise ve Yüksekokul arasındaki ideolojik siyasi kavgalar, taşlarla.

Polis  yoklaması ile alınırdık okulumuza.

Lise hayatı insanın en çok  mutlu olduğu yıllardır.

Lise yıllarımda üniversite sınavı için üç il merkezinde yapılırdı sınavlar. İzmir, Ankara, İstanbul. 79 yılında İstanbul’da sınava girmiştim. 4. Levent’ti eminim. İlk sene İstanbul Spor Akademisini kazanmış okula kaydımı yaptırmamıştım.

Muğla Turgut Reis Lisesi koridorları koşarak geçen yılar. Adımlarınız iz bırakır, okulda.

Sevgilisi midir bekleyen koridorda?  Arkadaşı mıdır kantinde çokoprens  yediği. Veya bahçe duvarına yaslanmış neleri hayal ediyordur?

Öyle ya 17-18 yaşındasınız. Daha çocuk yaşta 16.  Bakabilseniz o hayata. Gerçekler midir, idealler midir,   yoksa gençlik aşkları mıdır sizi etkileyen?  Karışırsınız.

Sevgilisi olmalı genç kızın. İşte o genç yakışıklı, sevgiyle koşuyorsa bekliyordur, pervane deli divanedir yoluna.

Her şeyi muhteşem bir koroyla yaşarsınız. Onlar sizin okul lise hayatlarınız, arkadaşlarınızdır.

Bir sevgilim olmalıydı. Sevgilim beklerken heyecanlarımı tatmalıydım. Ne hoş,  içinize serpilen o sevgi size esinti olmalı . Lisede hayat başka, lisede aşklar başka.  Lisede gelecek ekiliyor, yaşamına.

Güçlüsünüzdür en güçlü. Hayat omuzlarınızda değildir henüz.

Bir üst sınıftakilerle çok karşılaşır, arkadaşlık ederdik.

Veya siyasi düşüncesi ne olursa olsun, o sizin arkadaşınızdır, önce gerçek, önce insanca bakar, eşit davranırsınız.

Devrimciler, solcular gelmişti bir gün.  Arkadaşlarımı belirlemem ile ilgili. Ancak kararları kendim alırdım. Siyasi görüşü nedeniyle ayrım yapmaksızın  tanıyacaktım, tüm insanlığı.

Şimdi bakıyorum bir yerlerde o arkadaşım CHP nin üyesi karşılaştım, içimde ne duygular oluştu.

Boşa gitmemiş emek ve çaba, arkadaşlık.

Muğla Turgut Reis Lisesi  o günler, o yıllar dile geldiğinde bir çeşit duygu serpiliyor içime. Kahverengi formalarımız, beyaz gömleğimiz.

Murat Çolakoğlu sınıf arkadaşımızdı.  Vefat etmiş. Şu Altınsoy’un Karaova Düğünü kitabındaki Çolakoğlu Efe’nin torunu Murat.

Mert ve güzel, gerçekçi bir arkadaşımızdı.

Geçen yıllar kaç yıl geçmiş üstünden 35 yıl. 35 yıl da  buluştuk. Muğla ve çevresindeki arkadaşlarımızla karşılaşıyorduk ancak ya başka yerdekiler.

Benim çikolotam Asuman Polatoğlu birlikteydik sonraki dönemde bölüm olarak ayrıldık belki. Samsun’da oturuyor. Oralı.

Muğla Turgut Reis Lisesi’nin bugüne dek gelmiş geçmiş tüm öğretmenlerini, hayatta olanlarını saygıyla selamlıyorum.  Olmayanlarını saygıyla, rahmetle anıyorum.

150. Yıl yemek ve balosu ise CNS tesislerinde 31 Mayıs 2014 gecesi gerçekleştirilecektir.

Bir başka duygular ve bir başka yazıda buluşmak dileğiyle dernek kurucuları sevgili arkadaşlarımı bir kez daha kutluyorum.

Muğla Turgut Reis Lisesi  eğitimde koca dev,  önde. Eğitimde devrim yaratmıştır.