Muhafefetin acizliği

Chp, Mhp Ahmet Türk Tayyip Erdoğan görüşmesini büyük bir sorumsuzluk içinde yorumladı. Baykal Pkk değerlendirmesi yaptı, Bahçeli 12 kötü adam yazar gibi kin dolu bir açıklamaya sığındı.

Artık Baykal’la kol kola yanlarına K. Anadolu’da katıp gerekirse dağa çıkarlar.

Gönül isterdi ki Barış için, yaraların sarılmasına bir dirhem katkı için, olumlu bir cümle kursunlar.

Ancak onlar bu kirli savaşı dahi içinde debelendikleri siyasal faydacılık bataklığından seslendirdiler, bu yaklaşımları onları tarihin çöplüğüne bir adım daha yaklaştırdı.

Baykal ve Bahçeli’nin görüşme sonrası tek dilekleri Başbakan Erdoğan’ın toplantı sonrası çıkıp birini sağına birini soluna alıp, tek bayrak tek millet naraları atması olmuştur.

Uzun zamandır gündemi meşgul eden görüşmenin gerçekleşmesi sonrasında Akp ve Dtp başkanlarının açıklamaları barış için umut verici bir ağırbaşlılık içeriyordu.

Meclis bu tarihi görüşmeden sonra artık daha güçlüdür, esas olan bugün için budur.

Bu süreçte Dtp’nin ve Akp’nin tavrı Kürt sorunun çözümünün yanı sıra demokratikleşme sürecinin niteliğini (hangi demokrasi) belirleyecektir.

Bu süreç aynı zamanda Dtp’nin bir Türkiye partisi olup olmayacağını da ortaya çıkaracaktır.

Barışı sağlayacak ve kalıcı kılacak olan Türklerin ve Kürtlerin bu topraklarda yaşayan her etnik kökenden insanın dostluklarını güçlendirmeleridir.

Çözüme ancak konuşarak varılabilir bu açıdan bu gelişme anlamlıdır. Bu diyaloglar sonrası ulaşılacak olan yeniden “birlikte yaşama” düzenidir.

Bu düzenin ana unsuru öncelikle Türklerin kendilerine hak gördüklerini Kürtlere de hak görmeleridir.

Bu düzen hep yeniden; toplumsal gelişmelere paralel tekrar tekrar rahatlıkla kendini yeniden düzenleme kanalları açık ve bu kanallara sahip kılınarak düzenlenmelidir.

Bu ülkenin insanlarının daha iyi bir hayata ulaşmasının önünü tıkayacak, değişmez hiçbir şey kalmamalıdır.

En hakiki çözüm bir gün birbirimizi sadece insan olarak görüyor olduğumuz gün gerçekleşecektir.

Bugünden, gelecek nesillere için, bu alanda yapmamız gereken, en azından aynı ırkçı tuzaklara düşmeden “birlikte yaşama” düzeni için sorumluluk almaktır.