Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 

15 Ekim '19

 
Kategori
Bebek - Çocuk
 

Mükemmel Anne

Anne olmadan önceki hayatımı hatırlamıyorum bile. Hiç tanımadığım yıllardır varlığını bile bilmediğim bir Can nasıl oldu da hayatımın odak noktası oldu inanılır gibi değil. Annemin ‘Anne olunca anlarsın ‘sözü o dönemler bir kucağımdan girip diğerinden çıksa da şimdilerde okadar önem taşıyor ki..

 

29 yaşında anne olmaya karar vermiştim. 3 yıllık evliydik eşim çocukları çok sevmeyen bir yapıya sahipti. Ne yapsam nerde güzel çocuk göstersem hiç ilgi alanına dahi girmiyor, yüzünde tebessüm bile uyandıramıyordum. Biz hayatın tadını çıkaralım, ülke keşfedelim daha gezelim derken bundan 4 yıl önce yakın arkadaşlarımızla tatildeyken gündemimizde tek konu çocuk sahibi olmakla ilgiliydi.

 

Arkadaşlarım uzun yıllardır çocuk sahibi olmak istiyorlardı. Bir çok yolu denemelerine rağmen sonuç hep olumsuzlukla sonlanıyordu.Tüp bebek tedavisi gibi zorlu süreçleri de hüsranla sonuçlanmıştı. Simay ‘Sen nezaman anne olmak istiyorsun? ‘dediğinde o an düşünmediğimizi söyledim. 20 yaşında genç insanların bile hastane kapılarında anne olabilmek için çabaladığını görünce belki fikrin değişir arkadaşım dedi. O ana kadar düşünmediğim hatta aklımın ucundan bile geçmeyen uzunca süre rafa kaldırdığımız ‘Çocuk sahibi’ olma fikrini eşimle de paylaştım.Ya hiç anne ya da baba olamasaydık? Tam biz hazırken evren bize ‘Anne baba olamazsınız’ deseydi ne yapardık?

 

Eşimle uzun fikir alışverişimizden sonra ikimiz de hazır olduğumuzu artık bu kararı ertelememiz gerektiğini ciddi anlamda düşünmeye başladık. Serkan’dan hiç böyle bir tepki beklemezken O’nun da konuya sıcak bakması benim de düşüncelerimi pozitife yönlendirmişti. Öyle ki sokakta yürürken bile gözlerim bebek arıyordu:) Gel zaman git zaman anne olma duygusu beni ele geçirmişti. Hergün nasıl bir bebeğe sahip olacağımı hayal ediyor ve beğendiğim bebek fotolarını buzdolabıma yapıştırıyordum.

 

Eylül ayı tüm önemli kararlarımı aldığım bana uğur getiren ayda oğlumuza hamile olduğumu öğrendim. Acaba doğru mu iki çizgi yani pozitif mi şimdi diye sevincimden eşimi de arayıp ağladığımı hatırlıyorum. Evet artık uzun zamandır hayalini kurduğum anneliği yaşayacaktım. Ogünden kitaplar okumaya başlamıştım.Mükemmel bir anne olmalıydım. Herşeyin en iyisi en özeli çocuğum için olmalıydı. Herşeyin kitaplarda yazdığı gibi olmadığını Kuzey’i kucağıma aldığım gün öğrenmeye başlamıştım. 

 

 
Toplam blog
: 9
: 47
Kayıt tarihi
: 09.09.19
 
 

Ben Simay Ozyigit . 1986 İzmir dogumluyum. Bugune kadar bir cogunuz beni Tv programlari ile tanidin..

 
 
 
 
 

 
Sadece bu yazarın bloglarında ara