Müsrifiz!

Son on yıldır daire içi dekorasyonlara haddinden fazla önem veriliyor. Hatta bu önem,  çılgınlık safhasında.

İlk önce bu çılgınlık, mobilya seçimleriyle kendini gösterdi. Çok varlıklılar İtalya'dan mobilya ısmarladılar. Baktılar bu yetmiyor, İtalya'dan  mermer ithal edilmeye başlandı. Ülkemizdeki mermerler,renk açısından yeterli bulunmadı.

Bu da yetmedi normal yer parkeleri yeterli bulunmadı, çeşitli türde ,markada parke döşenmeye başlandı.

Daha sonra perde hastalığı başladı. Jaluziler, saray tipi perdeler, osmanlı desenliler, kadifeden yapılan süslü püslü perdeler, taşlı ,incili, dantelli son derece gösterişli , gelinliği andıran asansörlü perdeler  moda oldu.

Bir başka çılgınlık türü de , mutfak ve banyolarda kendini gösterdi.

Mutfaklar ankastre, elektrikli ve  elektronik gibi çeşitli malzeme ve elemanlarla donatılmaya başlandı. Bir çok aile klasik ve kullanışlı mutfaklarını değiştirmeye başladı. İş bununla da kalmadı. Eğer mutfak balkonu varsa, mutfakla balkonlar birleştirildi, tabii bir çok duvar kırılarak, yıkılarak.

Banyolar da öyle. Normal küvetler, duşakabinler kaldırıldı. Yerine jakuziler, uzay kabinlerini andıran banyo kabinleri yerleştirildi.

Oturduğum apartmanda öyle durumlarla karşılaşıyorum ki hayret ediyorum. Herhangi bir dairenin sahibi değiştiğinde apartmanın içi inşaat alanına  dönüyor. Yıkılan duvarlar, matkap ve  balyoz sesleri yaşantımızı alt üst ediyor. Çok defa içimden " kardeşim bu kadar tadilat yapmaya ve dkorasyona önem veriyorsan, git yeni yapılmış bir daire al " demek geliyor.

Düşünüyorum da, 1970'li yıllara kadar bir metre  karelik mutfaklarımız, odun sobalı banyolarımız, sedirli oturma odalarımız  vardı. Banyosunda şofben kullananlar  çok azdı. Şimdi doğalgazlı kombilerimiz yetmiyor, jakuzi istiyoruz. Normal kalorifer teşkilatı yetmiyor, borular görünmesin diye yerden ıstmalı kalorifer tesisatı kurduruyoruz. Snobluğa bakın!

Hatta dekorasyonda öyle ileriye gittik ki, dışardan içerisi görünmeyen, katlamalı camlar kullanmaya başladık.

Sonra da kredi kartı borçlarımızdan  dolayı bankaları ve hükümetlerimizi suçluyoruz.

Hayatımız çelişkiler yumağı bence.!