Mutlu olmayı öğretin...

Onların her istediğini almak, bir dediğini iki etmemek değildir “mutlu etmek”

Elbette çocuklarımız her şeye layıktır.

Her anne ve baba ister ki

“Çocuğum başkalarından geri olmasın onların varsa benim çocuğumun da olsun…”

Saygı duyulacak bir düşünce değil mi?

***

Çocuklarınız “mutlu olmayı” biliyorlar mı acaba?

Ya da bir başka ifade ile sorayım; siz çocuklarınızı mutlu olmayı öğrettiniz mi?

Çocuklarınızı bugünün farkında mı?

***

Çocuklarımızın mutluluğu bugünün farkına varmalarından geçer. Bugünün güzelliklerinin farkına varamayan ya da yaşayamayan çocukları “yarının” güzelliklerini de fark edemezler…

Madem amacımız çocuklarımızın mutlu olmalarını sağlamak, o zaman ilk işimiz onlara bugünü daha da açık ifade ile “An’ı” yaşamayı öğretmektir…

***

Çocuklar günü keyiflerine ve özgürce yaşayamıyorlarsa anı değerlendiremiyorlarsa gelecekte “anı” günü yaşamayı da beceremeyecekler demektir…

Bugünün farkına varmayı öğretmek “mutluluğu” öğretmektir…

Çocuklarımıza “mutluluğu öğretmemek” onlara yapılacak en büyük kötülüktür…

***

Ömür tüketmek ya da ömrü çürütmek diye bir kavram vardır dilimizde, anlamı; bugünün zamanın ve anın vaktine varmadan mutlu olmadan sevmeden yaşamaktır…

Mutluluk “ötelenemez” mutluluk sevinç anında yaşanır yaşanmalıdır…

Bizler öğrendiysek başardıysak çocuklarımızda öğrenebilir çocuklarımız da başarabilirler…

***

Onlara güvenin, onların önünü açın, korkularınızı endişelerinizi çocuklarınıza yansıtmayın.

Hayatın içinde elbette kötülükler ve kötülerde vardır

Ama hayat bunlardan ibaret değildir, güzellikler ve iyilikler de vardır…

Yaptığınız her kısıtlama onların mutlu olmayı öğrenmesine ve çevreden kopmasına neden olur…

***

Balık tutmak isteyen çocuğunuza engel olmayın teşvik edin,

Resim yapmak,

Sanatsal aktiviteler de yer almak,

Müzikle uğraşmak, müzik aleti çalmak ya da spor yapmak isteyen çocuklarımızın önünü açın…

Yaşamın içindeki diğer canlılarla (kedi köpek gibi) yaşamalarına izin verin…

***

Bugünün “an’ın” farkına varmadan “yarını” anlamak mümkün değildir…

***

Ayrıca şunu da belirtmem gerekiyor;  rahmetli babam Genç İbrahim bana dünü hatırla ama sakın düne takılıp kalma, derdi…

Çünkü “düne bağlı kalmak da bugünü de yarını da ıskalamak demektir…”

Ne kadar haklıymış babacım;

Hangimizi yarın ne olacağını ne yaşayacağımızı ya da “var olacağımızı” biliyoruz…

***  

Özetle; çocuklarımıza “düne” bağlı kalmamayı, an’ı ve bugünü yaşamayı öğretmeliyiz…

Yaşamak gerçekten çok güzel ve mucizelerle dolu,

Ama hayatı güzel ve yaşanabilir kılan da mutlu olmak sevmek sevilmek ve huzurdur…

Yarın için “bırakın” çocuklarınızı “hayatı” dolu dolu yaşasınlar…

***

Bu bağlamda dünyanın en güzel “mutluluk öğretmenleri” kadınlarımızı, annelerimizi en kalbi

duygularıma kutluyor, o mübarek ellerinden saygıyla öpüyorum…

Erdoğan ÖZGENÇ

Adana 03.03.2016 12.20