- Kategori
- Anılar
Mutluluk Çiçeklerim

Bodrum'da havalar soğumaya başladı. Özellikle akşam hava kararmaya başlayınca birden bir serinlik çöküyor. Bu serinliğe rağmen begonviller hala açmaya devam ediyor. Mayıs başında başlıyorlar çiçek vermeye, aralık ortasına kadar açıyorlar durmadan. Bir de bazı vicdansızlar daha üzerlerinde çiçekleri duruken buduyorlar garibim bitkileri. Evet çok çabuk büyüyorlar ama çöplükte üstünde çiçekleri ile duran kesilmiş begonvil dallarını görünce içim acıyor.
Havalar soğuyunca yavaş yavaş içerlere de girmeye başladık. Penceremden bahçedeki çiçekler gözüküyor ama benim gözüm doyar mı? Geçenlerde markete alışverişe gittiğimizde yeni gelen çiçekleri gördüm. Hepsi çok güzeldi ama özellikle bodur Japon Gülleri harika görünüyordu. Bahçemde Japon Gülünün her rengi var ama bodur saksıda yetişenini görünce dayanamadım sarısını, morunu, pembesini derken bir sürü aldım.
Japon Gülllerini, onlarla birlikte aldığım begonyaları orta kat balkonuma koyunca içimi büyük bir mutluluk kapladı.
O anda aklıma geldi. Paris'te küçük kızım Burcu ile yaşarken mutluluk çiçeği derdik biz bu evimizi paylaştığımız çiçeklere. O minicik stüdyo dairemizin balkonunu da sardunyalar, hanımellerle donatmış ve 11. katta bir cennet yaratmıştım. Dışardaki bu kadar çiçeğe rağmen masamizin üstünde daima bir iki saksı çiçeğimiz olurdu odamızda. Bazen bir pazar günü Chatalet durağındaki pazarı gezerken alırdık bu çiçekleri, bazen de akşam dönerken Cazino Market'in önünde duran satıcıdan alırdık.
Kısıtlı bütçemizden belki bir meyve parasına veya bir kahve fiatına aldığımız bu çiçekler mutluluğumuz olurdu evimizde. Burcu ile ben onlara mutluluk çiçeklerimiz derdik. Ülkemizden, ailemizden uzakta, özlemin tavan yaptığı günlerde o çiçekler ne büyük bir mutluluk kaynağı idi bizim için bilemezsiniz.
Şimdi ülkemdeyim, ama sevdiklerimin bir kısmından gene uzağım. Penceremdeki o çiçekler bana uzaklardaki sevdiklerimi hatırlatıyor. Onlarla paylaştığımız onlarca anı zihnime üşüşüp duruyor.
Şimdi kalkıp mutluluk çiçeklerime su vereyim. Onlar bana bu kadar güzel duygular verirken ben onların suyunu eksik etmeyeyim.