Müzeyi gezemedik...

Geçtiğimiz pazar, parkımızın çocukları için planladığımız gezi gerçekleşemedi... Pazar sabahı, verdiğimiz saatte çocuk parkımızda toplandık. Çocuklar ailelerinden aldıkları imzalı kağıtları verdiler... Tatil sabahının erken saati olmasına rağmen, çocuklardaki sevinç ve coşku beni de duygulandırdı...

Sahildeki çay bahçesinde simitlerimizi yedik. Muhtarımız ve heyet üyemizle beraber, kordon boyundan yürüyerek müzeye ulaştık. Ancak; şehrimiz genelinde uygulanan elektrik kesintisi nedeniyle müzeye giremedik. Çünkü; içerideki canlandırmalar ve ışıklı sunumlar elektrikle yapılıyormuş. Ziyaretimiz başka bir haftaya kaldı... Kendi bütçemize göre minik bir alış veriş yapıp parkımıza geri döndük...

Geziye katılan çocuklarımız ilköğretim çağında ve hepsi de, müzeyi daha önce okulla gezip görmüşler. Anlaşılıyor ki bizim akıllı afacanlar, birlikte güzel zaman geçirmek için bu geziye katılmaya karar vermişler. Bunun için çok üzülmedik...Henüz yaşları küçük çocuklarımız; mahalle içerisinde, kararlı şekilde dayanışma ve paylaşma örneği sergilemenin keyfini yaşadılar... Ve ilk fırsatta, onlarla birlikte güzel bir pazar kahvaltısına katılacağıma söz verdim... Her durumda mutlu olmasını bilen, dostluk ve sevgi dolu duygularla birbirine saygı gösteren bu çocuklarla olmak benim için de büyük keyif... Yüreklerinden sevginin sıcaklığı, gözlerinden ışıltısı hiç eksilmesin...