- Kategori
- Şiir
Nam/us duvarı!
Resim: Sait Işık
Şıngır yürekliydi Cin Âli*
Ne v/akit kendine dönse
Bulamazdı tıngır mıngır ruhunu!..
Kariyerin gevrettiği duygusu
Ruhu, tam takır.., kuru bakır/para!..
Gösteriş budalasının inancı, kendi gibi…
Düş/para delisinin sınıf atlaması, bundanmış!
Cılkı çıkmış, vıcık vıcık ahlakla
Mart kedisi kesilmiş edilgene!
Suskunluk dolu ağzı…
Ahret yurdunu görmüş
‘Bekle beni cehennem!’ der gibi…
Elif elif tozan halk/anne
Meclis, elli kişiyle çalışır
Gerisi de ‘bukalemun becerikliği dersinde’, sanırmış!..
‘Paranın sahibi’nin işaret fişeği.., düş taciri vekil…
Ç/alımını görsen.., ezberin bozulur!..
Sermaye/kente adana’n Ali**yi
Okutmayı düşlüyordu…)))
Bu yüzden, ‘Anasının Ali’si
İstanbul’un baş valisi’ derdi…
Götürdü Hamza Hoca’ya
Ayna/suda okuttu Ali’nin duygularını…
‘Nam’/us duvarını aşmış!
Siyasetçi olmayı gösteriyordu kıvamı…
Elif Ağa(!) farkındalığıyla
‘Ali’deki farkı fark etti…
Çözdü elifi elifine
Aradı sıçrama tahtası siyasette…
Bellekçakımı fırladı!
Yumruğunu sıktığı vekile bakar gibi
‘İnsanlık sanatı(!) siyaset’
Dedi mırıl mırıl sesle, kendi kendine!..
Elifi/n elifine uygun
Dürüst ve ilkeli oğul iste(r)di Elif.***
*- (Âli, bir simge) Yüksektekiler.
**- Halk, öteki (Aliler sınıfı)…
***- ‘Şiirsel bir öykü’ tadı verilmek istendi.
Ali Akdemir
21. 11. 16
Çukurova
- Toplam blog
- : 172
- : 425
- Kayıt tarihi
- : 15.07.09
Ali Akdemir, Adana tarihinin en büyük sel felaketini yaşadığı 21. 02. 1948 tarihinde doğdu. Edebi..