Nasıl "bayram" edeceğiz?

Değerli dostlar…

Bu gün 11 Ekim 2007 ve 2007 yılının “Ramazan Bayramı”nın arifesi. Öncelikle be bütün kalbimle tüm milletimizin bu gününü ve Ramazan Bayramlarını kutluyorken tam bu noktada yutkunuyorum.

Şimdi nasıl diyeyim “Bayramınız sağlık ve mutluluk içinde geçsin” diye?

Evlerinin içine “Can ateşi” düşenleri yok sayarak, geride kalanların bu bayram günlerini “Sağlık ve mutluluk içinde” nasıl geçirebileceklerini düşünüyorum.

Evlatları, eşler, babaları “Şehitlik” mertebesine ulaşmış olsalar bile, bu ateş, yüreğe düşen bu ateş kolay kolay söner mi?

Onların evlerine düşen “Ateş”in ısıttığı ortamda bizler nasıl “Güle oynaya” bayram edeceğiz? O “Ateş” bizi hiç mi etkilemeyecek, hiç mi içimizi sızlatmayacak?

Boğazıma bir şeyler düğümleniyor. Yutkunamıyorum da.

Şimdi, yarın sabah kalkıp “Bayram namazımızı” eda edeceğiz. Muhtemelen İmam Efendiler dualar okuyacaklar ve o duaların içinde şehitlerimize de “rahmet” dileklerimiz olacak. Gerçi Allah katında “Şehit” muamelesi görecek olanların bizlerin dualarına ihtiyaçları olmasa gerek. Beyninin içinde “aklı” olmayanın duası da bana göre kabul de olmaz gibi geliyor zaten…

Eğer “Aklımız” olsa ve “Akıl” içinde hareket edebilseydik, bu gün birçok ailenin evine zaten “ateş” de düşmemiş olurdu.

Daha sonra ne yapacağız?

Bayram namazından sonra çıkıp evimize geleceğiz. O şehit aileleri de bayram namazından sonra çıkıp evlerine gelecekler.

Sonra?

İşte o “Sonra”sı yok mu, bana ve benim gibi düşünen tüm milletimin insanlarına bu bayramı “Zehir” edecektir, etmelidir de diye düşünüyorum. Öyle sanıyorum ki bu bayram, birçoğumuz için, üzüntü dolu bir bayram olacaktır. Daha doğrusu olmalıdır.

Kapı çalınacak, bir misafir gelecek. Niye gelecek? Elbette “Bayramınız kutlu olsun” diye gelecek. Peki, bu bayram “Kutlu” ve “Mutlu” olacak mı? Olacak ise kaç aile için olacak?

Boğazım düğüm düğüm dostlar. Yutkunma ihtiyacı hissediyorum ama olmuyor.

Buradan tüm şehit ailelerine sesleniyorum… Bu bayram, sizin duyduğunuz duyguları yaşıyoruz. Bu bayram, bizim de “Acılı” bayramımız. Siz nasıl “Bayram” edecekseniz, biz de aynı şekilde edeceğiz. Bunu bilmenizi ve hissetmenizi diliyor ve istiyorum.

Tüm şehitlerimizi saygı ile anıyorum, biliyorum ve inanıyorum ki öteki dünyada, gerçek dünyada yerleri cennetin başköşesi. İşte oradaki bayramlarının “Mutluluk” içinde geçmesini diliyorum.

Bütün bunlara rağmen, adet olduğu için, yüreğim sızlayarak, içim ağlayarak sizlerin de arife gününüzü ve bayramını kutluyorum.

Eğer yaşayabilirseniz...

11 EKİM 2007