Ne çok sevmişim seni

Ben, seni daha 19 yaş'ımdayken tanıdım. Dün gibi aklımda kırmızı tişörtün, buz mavi'si kot'un, ayrıca ben milliyetçiyim diye basbas bağıran bıyıkların. Dikkatimi çekmiştin ne yalan söyleyeyim, hoş çocuk dedim içimden. Nerden bilirdim ki, senin gibilerinin üniversiteye kız tavlamaya geldiklerini. Ben acemi çaylak anlayamadım. Sonra gelip gitmelerin sıklaştı, sen üniversiteli değildin ama üniversiteli olup çıktın başıma. Seni arar oldu gözlerim. Gurubumuza katılmıştın. Nereye gidersek sen de geliyordun. Kapodokya gezimizde de sen vardın, ve orda bana arkadaş'lık teklif etmiştin, ben'de hayır demiştim. Çünkü Annem'den korkuyordum. Bir de bana zarar vermenden. Sen çok bozulmuştun, giderken gülüp oynayan çocuk gitmiş, yerine karabiber gibi birşey gelmişti. Az daha hapşuracaktım, kendimi zor tuttum.

Neyse gezimiz bitip Sivas'a döndükten sonra da sen tabi yine bizimle dolaşıyorsun, hani ben, sana sosyal arkadaşım olmana izin verdim ya bu yüzden beraberdik. Oysa ben sana çoktan aşık olmuştum, tekrar teklif etse diye bekliyorum. Beklediğim o gün de geldi, bir yanlış anlama yüzünden ben koptum, okey oynuyoruz ve benim okeyler havada uçuşuyor. Sen, beni bırakırken ''yaptığının doğru olup olmadığını'' sordum. Sen de'' sen aptal mısın nasıl böyle düşünürsün'' demiştin. Ben gurubumuzdaki diğer kız'a teklif edeceğini düşünmüştüm. Ve kıskançlıktan çatlamıştım, senin haberin yoktu. Sonra teklifini yaptın, ben aptal aşık takla atarak kabul ettim. Dünyalar benim olmuştu. Mutluydum, İlk aşkımdın öylede kaldın. Biliyor musun ben o zamanlarda da şimdiki gibi çok kıskançtım. Hala öyleyim ya, seni bir başkasıyla düşünemiyorum. 6 yıl bir dargın bir barışık sevgimiz devam etti. Sonunda tüm engelleri aşıp evlendik. Mutlu bir yuvamız oldu. Allah uzun ömürler versin 3 tane de nur topu gibi yavrularımız.. Çok güzel günlerimiz oldu. Ben hala romantik aşık ve anne, sen yuvasına bağlı bir baba, oldun. Son 3 yılımızda, başımızda kara bulutlar dolanıp durdu. Ben sevgimizin bu zor günleride aşacağına inanıyorum. Evet koca bebek, ben büyüdüm, olgunlaştım, senin de olgunlaşmanı bekliyorum, çünkü benim aşık olduğum erkek olgundu. Böyle; yeni yetmeler gibi davranmana anlam veremedim.

Aşkım, hani söz vermiştik birbirimize, ''ölüm bizi ayırana kadar değil mahşerde de sevecektik'' Unuttun mu canımın içi? Sana olan sevgimi ve kıskançlığımı bile bile neden, aşkımıza, sevgimize ihanet ettin. Unuttun mu birbirimize kavuşmak için atlattığımız engelleri, şimdi bizim ellerimizi bırakma zamanı değil dosta düşmana karşı sımsıkı kenetlenme zamanı. Biliyorsun imrenilip, kıskanılan bir yuvanın sahibiydik biz, bu önümüze atılan kara çalı, bilerek atıldı. Hasetliğinden yaptı yapan, dostluğundan değil. Evet canımın içi seni çok sevdim hala çok seviyorum sen istemediğin sürece kimse seni benden alamaz, sen eğer birgün'' yoruldum'' dersen bu sevgiden, ancak o zaman çıkarım hayatından. Ben seni ağırbaşlı, efendi, dürüst , oturup kalkmasını bilen, dostunu, düşman'ını tanıyan biri olarak gördüm. öyle sevdim ve seveceğim ölüm bizi ayırana dek. Senden tek isteğim sevgimize ve yuva'mıza sahip çıkman, her atılan taşın; dost'un olduğu için atıldığını sanıp yakalama. Çünkü bu taşlar, sana iyi gözükebilir ama benim kalbimi parçalıyor, kanatıp, acıtıyor. Biliyorsun bizim için maddiyat değil, manevi değerler önde gelir her zaman, bu değerlerimize sahip çıkalım kimsenin bu değerlerimizi bozmasına izin vermiyelim. Kırılan kalbimin her parçasında ayrı ayrı sen varsın, karabiberim. Unutma leyla bile sevmemiştir, Mecnun'unu benim seni sevdiğim kadar!!!!!!! (çakma Leylalardan uzak dur. )