Paramparça sen

Nasıl başlayacağımı bile bilmiyorum aslında

nereden başlıcamı

kağıda yazarken daha kolay oluyomuş

bu gün

dün geceden başlıım en iyisi

dün kapattıktan sonra telefonu

yatağa girdim

baya bi döndüm durdum

sonra uykuya dadım

sen vardın rüyamda

yemin ederim sen vardın

ama!

dağılmıştın

her parçan ayrı bir yerde duruyordu

seni parça parça toplamaya başladım

ellerini buldum önce

babilin asma bahçelerinde :

üzüm topluyordu

sonra bacakların çıktı karşıma

olimposda

zeusun tapınağında,

birer sütun

gövden

ramsesin mezarında bekçilik yapıyordu

saçların

poseydonun

mızrağında bayrak gibi dalgalanıyordu

sonra gözlerini buldum

tibette

büyük budanın

başındaki büyük elmas

aldım hepsini tek tek

o sadece benim görebildiğim güneşin girdiği odaya getirdim hepsini

ve puzzle gibi toplamaya başladım

defalarce birleştirdiim tüm parçalarını

ama

ama

hep bi parçan eksik kalıyordu

terar çıktım aramaya

sonra buldum o parçanı ama bir türlü elime alamadım onu

taki sen beni çağırıp al bu senin diyene kadar

ama bunu söyleyene kadar

hep bekledim yağmurun altında

ağlıyordum durmadan

ve yağmur yağıyordu

gözyaşlarımı kapatmak istercesine

ve aldım senin ellerindan o eksik parçayı

o parça

KALBindi...

onuda koyunca yerine

tamam dı

işte

buydu

yıllardır beklediğim

ve bulabilmek için dolaştığım tüm ülkeyi

geldi en sonunda

sabah uyandım ve

arkamı döndüm

seni aradı gözlerim

yanımda

ama bulamadım

sonra bi korku sardı içimi gizliden gizliye

ya giderse

ya bu sadece bi rüyaysa

ya bir cadı gelip herşeyi bir büyüyla yok ederse die

bu gün farkettim

seni özlüyorum

seni düşünürken

ellerim terliyor

seni beklerken

zaman geçmiyor

buna ne dersen de

ama ben bunun adını koymaya korkuyorum

güçsüzlügümden değil

biliyorsun

ne kadar kuvvetliydim yokluğunda

artık

uyanmamalı

bu rüyadan

ya da bu bir rüya olmamalı

sonsuza kadar benimle olmalı

sevgiye sevgilerle....