Ne hiçbir erkek Hazreti Süleyman ne hiçbir kadın Saba Melikesi Belkıs

Hiç düşündünüz mü çevremizdeki insanları görürüz de kendimizi göremeyiz. Yaşlandığımızın dahi farkına varamayız aynaya baktığımızda. Oysa zaman akıp geçiyor değil mi. Ama çevremize baktığımızda bütün insanları görüveririz. Günahıyla, sevabıyla, iyisiyle, kötüsüyle, güzeliyle, çirkiniyle. Bütün insanlar geçiverir gözümüzün önünden bütün çıplaklıklarıyla. Ve hepsine bir değer biçeriz. Ya kendimize sıra gelince. Değer biçemeyiz kendimize. Bir türlü objektif olamıyor insan sıra kendine sıra gelince. Bütün üstünlüklerini sayar da insan, hatalarını kabullenemez bir türlü. Oysa bu Dünya bir imtihan Dünya’sıysa eğer yüzde yüz hatasız ola bilir miyiz ki bir düşünün. Ne işimiz var ki bu Dünya’da o zaman, neden Cennet’te var olmadık.

Oysa hata yapar insan, hepimiz hata yaparız. Ve Yüce Yaratıcı hepimize eşit davranıyor hepimizi eşit yargılıyorsa, hangimiz en mükemmel benim diyebiliriz ki. Yeryüzünde yedi milyar insan varsa eğer yedi milyar renktir bu. Seri üretim gibi çoğalıyoruz ama hangimiz birbirimize benziyoruz ki. Ve Yeryüzü’ndeki yedi milyar insanın en mükemmeli benim diyecek var mı içimizde. Hepimiz aynı imtihana tabi tutuluyoruz Allah hangimize iltimas geçiyor. Benim de kalbim kırılıyor insanların hatalarına maruz kalıyorum aşağılandığım küçük görüldüğüm zamanlar oluyor, yıllar yılı değer verdiğim dostlarımın başka yüzleriyle karşılaşıveriyorum birden. Oysa biliyorum ki bu da imtihanın bir parçası. Ya ben ben yapmıyor muyum sanki. Bilerek veya bilmeyerek hiç mi üzmedim hiç mi kırmadım insanları. Ben başkalarından daha mı üstünüm daha mı akıllıyım Allah katında ne üstünlüğüm var diye sorarım bazen kendime.

Hayır yok hiç kimsenin yok. Ne hiçbir erkek Hazreti Süleyman ne hiçbir kadın Saba Melikesi Belkıs bu Dünya’da. Evet hiçbirimiz makam sahibi değiliz ne bu ne de öteki Dünya’da. O yüzden dilenen hiçbir özrü geri çevirmiyorum.                

 Ahmet Elden