Neden bağırarak konuşuyordu?

Kapalı mekanlarda nasıl konuşulacağını henüz öğrenemedik! İşte böyle bir durumu yaratan kişinin eğitimli olduğunu anlayınca da şaşırıp kalıyorsunuz! Böyle biri yaparsa, cahili ne yapmaz ki dedirtiyor insana..

Hürriyet'in 'Görgü seferberliği' kampanyası bir uyarı olur.

Müzik yaptığım restaurantda, hem de çok yakın bir zamanda tanık olduğum bir hadiseyi sizlerle paylaşmak istiyorum izninizle...

Yemek müziğine daha başlamadan bir hanım, yanında bulunan iki beye yüksek sesle bir şeyler anlatıyordu. Restaurantda müşteri potansiyeli iyi durumdaydı. Bu hanım müşterinin yüksek tonda tartışması ve bağırması rahatsız edici idi. Ne anlatıyordu, derdi ne idi?

Seçkin kimselerin geldiği bir mekandı burası. Siyasetçilerimiz, üst bürokratlarımız konukları ile akşam yemeklerini alabiliyorlardı. İş adamlarının aileleri ile yemek yedikleri nezih bir ortam vardı hep..

Müziğe başlamıştım ama bütün gözler bu hanımın üzerinde idi. Bir süre bekledim ama, dikkatim dağılıyordu. Şef ile haber göndermiştim durumumu izah etmek için.. Ama oralı olmamışlardı. Müziği kestim. Müzisyen olduğumun da farkında olduğunu sanmıyorum. Yanlarına giderek; sizin suratınızın asık olması, gergin olmanız dikkatimi dağitıyor dedim. Ne demesin! O sizin sorununuz, dedi. Yani ne benim sorunum? Yanındaki beyler, utançlarından nerede ise yer yarılsada yerin dibine girsek, durumundalar. Hanım müşteri sözlerine devam etti: 'Benim sorunlarım var, kimse ile ilgilenecek durumum yok' dedi. Yani oralı bile olmadı. yapacak bir şey yoktu benim açımdan.. Yan masadan da tepkiler aldı. Saat 22'00' ye doğru da kalktılar.. Hanımı yumuşatmak için ne kadar romantik parça varsa çalmıştım oysa ki! Of be! Restaurant kurtuldu, aslında ben kurtulmuştum.

Hanım müşteri doktormuş, yan masadan duymuşlar! Günde 90 hastaya bakıyormuş v.s v.s....

İlk defa böyle bir şey başıma geliyordu.

Yanlız bir şeyde teselli buluyorum: Beyler çıkarken beyefendiliklerini göstererek özür dilediler..

Görgüsüz olmanın altında yatan sebepler nedir acaba?