Neden Türkiye'nin 50 yıllık 100 yıllık planları yok?

Bir devlet ömrü, devletler için zaman kavramı, bireylerin ömürleriyle ölçülemeyecek kadar uzun süreçlerden oluşur. Bu nedenle devlet politikalarının oluşturulmasında bireylere bel bağlamamak gerekir. Nitekim birinin yaptığını diğerinin bozması kuvvetle muhtemeldir.

Bu sebeple bireylere göre ömrü daha uzun olan siyasi parti ve diğer sivil toplum örgütleri, politika üretme ve devamlılığını sağlama görevini yerine getirmelidir.

Mustafa Kemal Atatürk de bu sebeple CHPye belli bir miras bırakmış, partinin kendi ayakları üstünde durabilmesi ve devrimlerin bekçisi olmasını istemiştir. (İnanç zayıf olunca para da kar etmiyor ama neyse)

Yurtdışında da devlet politikalarını partilerin belirlediği ülkelerin daha gelişmiş olduğunu görmekteyiz. Hatta öyle ki başkan adayı olarak çıkardıkları adamlar, amiyane tabirle "İki koyunu kaybetmeden güdemeyecek" kadar beceriksiz de olsa ülkenin gelişimini engellememektedir.

Bizde ise her başkanla farklı yöne kayan, ortanın sağından kıyının soluna, aşırı dincilikten merkez sağa vs. , hatta yönetimi babadan oğula geçen. Lideri, kurucusu vefat ettikten sonra dağılan pek çok parti görmek artık doğal karşılanmaktadır.

Eğer dünya sahnesinde baş aktörlük etmek istiyorsak, eğer refah içinde onurlu, gururlu bir milletin üyeleri olmak istiyorsak, temel bazı idealler (Her konuda %100 mutabık demedim özellikle) etrafında birleşmiş sayıca daha az, kuvvetçe daha üstün partiler oluşturup, bu partiler üzerinden hepimiz siyasete o veya bu şekilde katılmalıyız.

Yalnızca oy vermek siyasal vatandaşlık görevimizi ifa ettiğimiz anlamına gelmez. Herkes başkan adayı olsun demiyorum ama devlet ve parti politikaları oluştururken işimizle ilgili kısımda hepimizin mutlaka bir katkısı olacaktır.

saygılarımla.