Nefretim geldi!..

Her hafta bir slogan belirliyorum kendime. Geçen haftaki sloganım ''Aşk gel beri''ydi. Bu haftaki sloganım ''nefretim geldi''. İğrenç bir hafta geçiyorum ne yapayım. Bari biraz içimi dökeyim dedim. Şimdi biraz izah edeyim isterseniz, sonra çok değerli, sevgili blog arkadaşlarım benim çok karamsar olduğumu düşünüyor. Anlatayım da dinleyin, bana hak verirsiniz sanırım.

Şimdi bunalım zincirimin ilk halkası cumartesi günü atıldı. Sevgili patronum, kendisinden izin istediğim bir zaman diliminde, bana kendi çıktığı zaman banada izin vereceğini, ama büyük ihtimalle çıkamayacağını söylemişti.Bir umut işte, sabır sabır ya sabır çekerken bu sıcaklarda.Tüm gün güneş camdan sırtımı yakarken, ter her yanımı esir almışken.Bana cumartesi günü demezmi, 'ben haftaya yokum', diye.Şimdi ben kandırıldım mı yani.Bakın nefretim geldi işte.Ağlamaklı bir yüzle, balonu elinden uçan saf bir çocuk edasıyla eve geldim.Hafta sonumu bile zehir ettim kendime.Dahada kötüsü bekliyordu beni hafta içi, bilseydim bu kadar üzülmezdim.

Pazartesi sendromunu en şiddetli şekilde yaşıyorum.Aman allahım, pek muhterem ahçımız gelmemiş.Şimdi çoğunuz belki sanane gelmemişse gelmemiş diyeceksiniz.Ama var bir bildiğim, dinleyin.Bizim işyerinde birinin gelmemesi hiç sorun olmaz.Çünkü onun işinide bir başkasına yaptırırlar.Yani o gün ahçının yerini alacak o lezzet ustası, damak profesörü bendim.Pek muhterem müdürümüz beni layık gördü bu onura.'Ayyy efendim, kabul edemem bu lütfu' dedim, ama dinletemedim.Gözlerim dolu dolu girdim mutfağa.Mutluluktan sanmayın haaaa.Kahrımdan.Terfi ettim işte, hemde mutfağa.Zehirleyeyimde hepsini görsünler...

Bilgisayarım öksüz kaldı, ben mutfakta kan ter içinde yemek yapmaya çalışırken.Ahhh patroncuğum, Allah seni nasıl bilirse öyle yapsın.Güneş yaksın kavursun seni, dalgalar üzerine üzerine gelsin.Sinekler soksun her bir yanını.Kaşınsın her yerin, uyuz ol emi.Hamaktan düş, yemekler dişini kırsın.Ayy ne bileyim işte, tatilde başına ne gelebilecekse gelsin.Ama dön geriye, önemli bir şey olmasın sana.Sen gel ki ben gideceğim.Ohhh olsun sana, yapılırmı bu bana.Sen yüz, güneşlen, ben bu sıcakta pişmiş tavuk misali mutfakta gebermek üzereyim.

Bu arada tencereler bana bakar, ben tencerelere.Yeni tanışan insanlar gibi çekiniyoruz, ürkek bakışlar atıyoruz birbirimize. Yahu iyi yemek yapsam neyse, ben evde bile sevmem yemek yapmasını.İki kişilik yemek nerde, 20 kişilik yemek nerde.Bunun birde bulaşığı var, bu arada kendi işimde var.Susmak bilmeyen telefonlarda eklendi mi buna.Tamam ben şimdi çıldırıyorum işte.Ağlamaklı gezdim tüm gün.Bu fedakarlığım karşısında bir takdir bekledim yalnızca ama bu kaba insanlarda ne gezer bu.Despotluğun kitabını yazar bunlar.İyice moralini bozuyorlar insanın.

Ayyy bende iyice abarttım, yerler çok pis olmuş, şurayı da bir sileyim bari dedim ve aldım elime paspası.Evet tatatataaaa....Karşınızda külkedisi sinderella.Tabi yer silmemi görmeniz lazım.Sanki hırsızlık yapar gibi, kapıyı pencereyi gözlüyorum.En ufak bir gölge belirsin hemen bırakıyorum paspası elimden.Rezil olup, karizmayı çizdirmeyelim daha fazla diye uğraşıyoruz.Giden gitmiş aslında kendimi avutuyorum işte.

Offf çok sıkıldım bu işten.Tabi daha kötüsüde var.

KÖTÜ HABER TEZ DUYULUR.UNUTSUN BENİ DEMİŞSİN.

İşte aynen bu...Ahçı hanımefendi aramış bir hafta gelmeyeceğim diye.Cevap şu, 'tamam olur, Emel hanım halleder!'.Ya neyi hallediyorum ben, ben öyle birşey mi dedim.Ahçımıyım ben, temizlikçimiyim ben burada.Sıyıracağım kafayı şimdi ama ha... Bu kadar işe tek başıma nasıl koşacağım, insaf ama ya...Benim teyzemde ahçı, bir saat bile izin alamaz.Alsada kimse onun işini yüklenmez.Bu ne ciddiyetsizlik, bu ne umursamazlık.Peki bu ahçıya ne demeli?Aynısını siz ona yapsanız yandınız, ama o yapar , siz birşey diyemezsiniz.Yeterrrrrrrrrrrrrrrrr.

Bu hafta geçer mi, pc.mi özledim.Ahhhh sevgili patronum ahhh, bu bana yapılır mı?Bende hesapları birbirine karıştırmazsam görürsün sen.Gel de çık işin içinden.Yemek yaparken karışmış olacak derim, al sana mazeret.Ne yapayım yani ahçılık yaparken hesaplar kaydırılabiliyor.Büyük ihtimal soğan soyarken oldu, çünkü gözlerim yandığı için hesapları gözüm kapalı yaptım.Sen bana gözün kapalı güven, vallahi güven.