Nereye baksam sen varsın

......

Güneşin sıcağında, ayın her halinde, yeşilin her tonunda , denizin tuzunda sen.. Çocuklarımın evlat evlat kokusunda sen.. Beton kaldırımı yarıp çıkan cılız bitkide de.

Hisleri parça parça edip yüreğimize salan sen. En güçlüsüne annelik, en çılgınına da aşk demedin mi? Buğdayı verip ekmek yap, pamuğu verip giyin, demiri verip savun, aklı verip kullan demedin mi?..

Kuşa kanat verdin. Uç dedin... Uçtu.. Evini kendin yap dedin.. Kuş beyniyle kendince öğrendi. Yaptı evini... Kaplumbağaya ev verdin.. Kanadı yoktu uçamadı.. Sırtındaki onca yüküyle ancak yürüyebildi.. Olanca yavaş.... Neden tüm kuşların uyumasını bekler de, karanlıkta yol bulur yarasalar ? Sen bilirsin.. Dünyanın her bir yerine suyu verip, ’’İşte bu hayattır.’’demedin mi?

Yeter dedin geceye.. Sana bu kadar ömür yeter.. Canlı güneş ister.. Boyayıp gökyüzünü beyaza, adına da sabah demedin mi?

‘’Gör bak.’’ Dedin .. öylece görebildim.. rengarenk gülleri..

‘’Kokla bak.’’ Dedin.. Öylece anladım her renginin ayrı bir kokusu olduğunu..

‘’Dokun bak.’’ Dedin.. Öylece anladım.. Dikenli olduğunu..

‘’Hisset bak.’’ Dedin .. Öylece anladım. O dikenlerin can acıttığını..

Ayrılık vakti dedin.. Babamı aldın yanına.. Böylece öğrendim ölüm ayrılığının acısını.. Göz yaşları nasıl sel olurmuş ta giden yine de gelmezmiş böylece öğrendim.. Senin verdiğin ölçüde sabretmeyi de öğrendim. ’’Allah bunu unutturacak başka acı vermesin.’’ Deyip, avunmayı da öğrendim.

Benim göremediğim yerleri görebildiğini biliyorum.. Bırak dünyanın diğer ucunu, dönüp bakmazsam ardımı bile göremiyorum ben... Benim bilmediğim ve hatta hiçbir zaman da öğrenemeyeceğim her şeyi senin bildiğini de biliyorum.... Benim kulaklarım belli db’in altındaki sesleri duyamazken senin dudaklar kımıldamadan, yürekten söylenenleri dahi duyduğunu biliyorum.

Senden geldiğimi ve yine sana döneceğimi de biliyorum. Ne şekilde bu yolculuğa başlayacağıma karar veren sen, ne şekilde bitireceğimi de tek bilensin. Bunu da çok iyi biliyorum.

Yerdeki, gökteki ve bunların arasındaki her şeyi. Kısacası evrenin her zerresini kusursuz yaratan ve bu her zerrenin içindeki oluşumun muazzam bir nizam ve intizam içinde yürümesini, çark etmesini sağlayan yaradanımıza şükürler olsun.