O Benim

O Benim seviyor ve özlüyorum

Acıyı içimde hissediyorum iliklerime kadar baştan aya

Bu sefer daha az ama derin yalnızlık bağırıyor çığırıyor içimde karanlık sular gibi başı yok sonu yok

Ama iyileşmeye meyilliyim bir o kadar da iyileşmeye umutlu ve yakın

Hayatın kağıt bebeklerden yapılma parlak ve kocaman güzel gözleri olduğunu iddia edenler en kolayından acıyla küçülen gözlerini göremeyecek kadar korkarlar ondan

Ama özlersin eskiyi yeniyi dünü bugünü geleceği özlersin insan sıcaklığını saflığını özlersin ama en çok da sevmeyi sevilmeyi sarılmayı özlersin ve dostuna güvenmeyi  “Bunlarda bir gün geçecek” demeyi özlersin

Eksik olan neydi?  Yaşadığımız hayatın zamandan eksil-ten yüzü mü?

Güneşle gelmişti gün demişti: Mutlu günlere inandırıp gitmişti. Gidişi koyulaşan gece kadar karanlık bıraktığı iz bulanık yağmur taneleri kadar acı tuzlu ve yakıcıydı

Yine ünlem ve yine yeni yeniden kocamam yalnızlık

O benim- dir eriyorum yanıyorum acıyorum susuyorum ve bekliyorum sanki  her an bir yerlerden bir mucize olup çıkıp gelecekmiş masmavi gökyüzü gibi dingin ve olgun yine de ben o olmayı seviyor ve özlüyorum