O Kara çocuk

Severdi birilerini bilmeden.. 

O dargın çocuk,  

Özlerdi birilerini farketmeden... 

O neşeli çocuk,  

Ağlardı geceleri kimseye hissettirmeden... 

Yıllarca bilmediği birilerini sevdi inatla,  

Sırf sevgiden beslenebilmek için... 

Sonra bildi sandığı birini sevdi de,  

En çok o bildi sandığı yaktı onu... 

Her gülüşünde, her mutlu anında bir daha sızlardı kalbi. 

O söylemezdi ya; ben okurdum gözlerini... 

O kara, O dargın, O neşeli çocuk... 

Yıllarca bilmediği birilerini sevdi de; en çok o bildi sandığı yaktı onu ...