Öfkelerim Olmadı Hiç

Ben hiç çaresiz kalmadım
Yoruldum,
Kırıldım,
Gittim,
Ama hep yapabileceğim şeyler buldum…

Onları aramadım
Çok fazla düşünmedim
Sadece o an yönümü değiştirdim
Başımı kaldırdım, dik durdum…

Ve yürüdüm,
Daha emin,
Daha sert bastım
Yürüdükçe içim açıldı
Öfkelerim olmadı hiç…

İlerledim,
Hayatın yolu hep önemliydi
Yolu adımlarım çizdi
Bastığım yolların tozunu yuttum
Önüme çıkan hiçbir şey engel olmadı…

Gerektiği zaman durdum
Durduğum vakitlerde düşündüm
Kendimle konuştum
Ne güzel sohbetlerdi onlar…

Müthiş bir müzikle yüreğime anlattım
Hayat ne kadar basitse
O kadar güzel yaşanır dedim
Ve yüreğim sevgiyle yaşamaya devam etti…

Yorgun Kalemim