Okullarımız ne Alemde? Öğrencilerimiz ne durumda?

İnsanlık hali, bazen dışarıda yemek yememiz gerekir. Uygun gördüğümüz bir lokantaya girer otururuz. Sipariş verir ve önümüze gelen yemeği yeriz. Tadını beğeniriz ya da beğenmeyiz, bir daha oraya gitmeyi düşünür ya da düşünmeyiz ama o yemeği yeriz. 

 

Lokantanın malzemeyi nereden satın aldığını, nasıl ve hangi koşullarda yemeklerin piştiğini bilmeyiz. Müşteriye hizmet edilen taraftaki temizliğin malzeme ambarı ve mutfak bölümünde ne kadar etkili olduğundan da haberimiz olmaz. 

 

Yediğimiz şeylerin sağlığımızla yakından ilgisi olduğu halde kimi ayrıntılara bakmayız, bakamayız. 

 

Aynı şey bir anlamda çocuklarımızı gönderdiğimiz okullar için de geçerli. Evlatlarımızı devletin tayin ettiği resmi, ya da kendi seçimimiz olan özel okullara göndeririz. O okullarda girip çıktığımız bölümlerin düzgün ve temiz, öğretmen ve idarecilerin iyi giyimli ve güler yüzlü olduklarını görür, biliriz. 

 

İçimiz rahat bir şekilde çocuklarımızı oralara kayıtlarını yaparız. Eğitimin önemini bildiğimiz için de elimizdeki bütün olanakları seferber eder onları okutmaya çalışırız. Çocuklar okula gitmede isteksizlik gösterdiklerinde tembelliklerine yorar, canlandırmaya çalışır, harçlıklarını arttırır, sırtlarını sıvazlar, olmadı suratımızı asar, bağırır çağırır, bazen de döveriz. Okul ziyaretlerimizde öğretmenlerine dert yanarız. Tembel olduklarından yakınırız. 

 

Çocukların nasıl bir sınıfta, nasıl öğrencilerle birlikte olduklarını, bir şeylere zorlanıp zorlanmadıklarını, akla hayale gelmedik yanlış davranışlarla yüz yüze olup olmadıklarını bilmeyiz. 

 

Farklı ortamlardan gelmiş, öğrenci olmanın anlamını tam olarak kavrayamamış öğrencilerin ve sayıları çok çok az olsa da henüz gerçek öğretmen olamamış öğretmenlerin çocuklar üzerindeki gölgelerini görmeyiz, göremeyiz. 

 

Ankara ve İnönü Üniversiteleri tarafından yapılmış olan ve Bugün Gazetesi internet sitesinde yayınlanan iki araştırmanın çarpıcı sonuçları okullarda durumun hiç de iç açıcı olmadığını ortaya çıkarmış. 

 

Gazetenin haberine göre Ankara Üniversitesi’nin araştırma sonuçları her on öğrenciden dokuzunun şiddet gördüğünü gösteriyor. 

 

Malatya İnönü Üniversitesi’nin Malatya’da yaptığı araştırma sonuçlarına göre de öğrencilerin yüzde 43’ü okula kesici aletlerle geliyor, yüzde 30’u çeteleşme eğilimi gösteriyor, ilköğretimde yüzde 29, orta öğretimde yüzde 41,5 oranında güç kavgası yaşanıyor. 

 

Ayrıca TÜBİTAK desteği ile 12 ayrı bölgede on bin farklı öğrenciyle görüşülerek yapılan şiddet araştırmasından çıkan sonuç da, öğrencilerin yüzde 60,9’unun her gün şiddet gördüğü her iki öğrenciden birinin şiddet uyguladığı yönünde. 

 

Bunları düşünürken yaşadığım şehir Van’da Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyoloji Bölümü’nün ya da başka bir üniversitenin bu anlamda yapılmış bir çalışması var mı merak ediyorum. Ancak Van’ın coğrafi konumu ve kültürel farklılıkları nedeniyle de bazı açılardan sorunlu bölgelerden olduğu dikkate alınırsa yapılacak bir araştırmadan beklenmedik çarpıcı sonuçlar elde edileceği neredeyse kesin, bunu biliyorum. 

 

Şehir merkezinde ve merkez dışında yapılabilecek basit anket çalışmaları ile önemli sorunların belirlenebilir. Yapılacak tespitlerin ardından uygun çözüm önerileri tartışılıp karara bağlanabilir sonra da öğrencilerin ve sistemin daha rahat işlemesini sağlayabilecek önlemler hayata geçirilebilir. Bu her gün mesailerini benzer işlere harcayan sorumluların ve kurumların yaptığı en önemli çalışmalardan biri olabilir. 

 

Yine yapılacak farklı anket çalışmalarıyla eğitim kalitesinin düzeyi belirlenebilir. Eğitimde verimin arttırılması için bölgesel ve ulusal gereklilikler belirlenebilir. Bu anlamda özgün ve etkili projeler geliştirilebilir, yetkili kurumlarca kabul edilip uygulamaya konabilir. 

 

Genel anlamda gençliğin eğilimleri belirlenebilir, şiddet, düşmanlık, vandalizm türü olumsuz eğilimlerin kaynakları saptanıp giderilmesi için ne gerekiyor sorusunun yanıtı aranabilir, olumlu, barışçı, yapıcı, üretkenliğe dönük eğilimlerin güçlendirilmesi için de farklı öneriler değerlendirilebilir. 

 

Çocuklarımız hem bizim en değerli varlıklarımız hem de ülkemizin geleceğidirler. Biz bugünden onların sorunlarını çözmek için ne kadar çok çaba gösterirsek hem onların ve bizim, hem de ülkemizin geleceği çok daha aydınlık olacak. 

 

 

İlgili Haber Kaynağı: http://egitim.bugun.com.tr/ogrencilerin-yarisi-bicakla-geziyor-193169-haberi.aspx

 

22 Mayıs 2012 Salı

11:16