Okyanusa komşu olmak..

Trenleri severim ben. Haydarpaşa’dan valizim ile demir homurtularını da katarak günüme, uzayıp giden rayları izlemeyi severim. Ama hiç vedalarım olmadı benim, peronlar arasında. Gidişlerim hep kurtulmak için oldu ya da susmak için. Koca günleri saniyelere sığdırmak ama tek kelime etmeden sadece akıp giden yolu izlemek için çıktığım yolculuklarım vardır hep. Şimdi yine valizim var odamın kapısında. Tekerlekleri hevesli. Bir an önce bilmediği o şehrin yollarında gezinmek istiyor. İçindeki bin bir acıyı yolların tozuna katıp, unutmak istiyor.

Bir öpücük, bir aşk ve birde deniz istiyorum kendime. Sonsuz bir deniz.. Bak bak bitmeyen.. Okyanus gibi.. Okyanuslara komşu olmak istiyorum..