- Kategori
- Şiir
Ölmüş insanlık!
Vicdan adına ne varsa, ölmüş insanlık.
Sana açılan yollar ne kadar uzun,
Gidiyorum bilinmez bir sonsuzluğa uzun,
Neredesin arıyorum bir bilinmezliğin içindeyim,
Kalbim, ellerim, ayaklarım kırıklar içindeyim.
Sen yoksun, ne kadar ararsam arayayım,
Kimse bilmiyor kime sorarsam sorayım,
Ağızlar kilit olmuş, ayaklara prangalar vurulmuş,
Ölmüş tüm insanlık adına, vicdan adına, ne varsa.
Paris, gün, ay, sene, sen. Arlet.
Ohannes