Ölümle cenk etmen iyi... ama her zaman yenemezsin ölümü...

Hani bazıları vardır. Ölümle dans etmek, çok hoşlarına gider. Adrenalin, tüm hayatlarını yönlendirir. Ölümle dalga geçmek, bin bir tehlikeyi hiçe saymak, yaşam biçimidir onların... Sırat Köprüsü'nde daha bu dünyada yürümeye niyetlenir meydan okuma gönüllüleri...

Mesela dağcılar... Özel birliklere seçilmiş askerler ... İp cambazları... Bomba imha uzmanları... Can güvenliğini umursamadan ölümüne risk alan, gösteri yapan ilizyonistler... Okyanus sörfçüleri... Bungee jumpingciler...

Ölüme karşı kazandıkları her zafer, ölüm korkusundan daha çok uzaklaştırır onları... Bir süre sonra ölümü unutmaya başlarlar. Kendilerine duydukları aşırı güven, giderek daha tedbirsiz, daha korkusuz yaşamalarını neden olur. Ölümü unuturlar adeta. Hiç ölmeyecek, sonsuza kadar yaşayacak sanırlar kendilerini...

İşte böyle durumlarda, bir tek şey söylemek gelir içimden... Ölümle cenk etmen iyi... Ama her zaman yenemezsin ölümü...

Kanser olan, AİDS virüsü kapan, çok ağır bir kaza atlatan ya da çok büyük bir ameliyattan çıkan, tabii ki sonuna kadar zorlamalı şansını... Son nefesine kadar kovalamalı umudu... 

Ama sırf fantezi olsun diye, olağanüstü heyecan yaşamak için canını ortaya koyanlara, mesela yamaç paraşütçülerine bas bas bağırmak gelir içimden... Ölümle cenk etmen iyi... Ama her zaman yenemezsin ölümü...

Yavrusu yangın içinde kalan ana, koşa koşa atlar ölümün ortasına... Evladına değmesin diye kurşun, göğsünü siper eder babalar... Kardeşi denize düştüğünde, peşinden atlayan abisi, ablası; hiçe sayabilir canını... Bu durumlar, bir nevi zorunluluktur çünkü.

Ama, mesela, İspanya'da, boğaların önünden koşan deliye; zerre tahammülüm yok arkadaş! Kulakları yırtarcasına bağırmak istiyorum: Heyyy! Kardeşşş! Ölümle cenk etmen iyi... Ama her zaman yenemezsin ölümü... 

Eğer bir zorunluluk varsa, ölmek ya da kalmak tercih nedeni olabilecek kadar kritikleşmişse, canından fedakarlık yapması kişinin, çok daha anlamlı, çok daha önemli sonuçlara neden olacaksa; sonuna kadar cenk etsin, son nefesine değin mücadele etsin ölümle...

Ama sırf keyfine canını ortaya koyanlara, durduk yerde ölümü üzerine üzerine çağıranlara, insan hayatını hiçe sayanlara; deli oluyorum arkadaş! Ve hepsine sesleniyorum son bir kez...

Ölümle cenk etmen iyi... Ama her zaman yenemezsin ölümü...

İstersen gidenlere sor. Var mıymış geriye dönen?

Canın sana Allah'ın emaneti... Emanetine sahip çık!

Not: Yazıda kullanılan görsel internetten alınmıştır.