Ölümü gösterip sıtmaya razı etmek

Bu yol, yol değil. Anlamak, anlaşmak için zahmete girmek, sıkıntıya katlanmak gerek! İster birey olsun, ister toplum olsun, isterse ülke olsun, kendiyle hesaplaşmak, geçmişiyle yüzleşmek zorunda!

Eşit, haktan yana, yeni bir anlayışla hak, adalet doğrultusunda yürünerek geçmişle yüzleştiğinde ne olup bittiği, nice kirli sayfa bulunduğu zaten görülür.

Geçmiş gelecek, bugün yarın. Yüzleşmek, hesap vermek, ibret almak gerek. Ne pahasına olursa olsun adil olmak, sorunları kökten çözmek gerek. Hakları hakkıyla kabul etmek gerek.

Göz boyamak için herkesin doğuştan sahip olduğu hakları göstermelik kabul ettim demekle iş bitmez. Ölümü gösterip sıtmaya razı etmek olmaz. Sorunların halledilmesi için ille de kıyametin kopması mı lazım. Çok fazla şeye gerek yok, sadece olmaz olası savaşların kavgaların gürültüsünü, uğursuz seslerin uğultusunu bir araya toplayıp dinleseniz birinci Sur’un çoktan üflendiğini anlarsınız.

Ne yazık ki hayatı iplememekte ısrar ediyorsunuz. Dünya hayatı sonsuzmuş gibi, bir son yokmuş gibi davranıyorsunuz. Ya hiç ölmeyecek, ebediyen yaşayacakmış gibi mal mülk biriktiriyor, evlat servet çoğaltıyorsunuz ya da birazdan kıyamet kopacakmış gibi azgınca harcayarak, köküne kadar tüketerek dünyayı, hayatı çarçur ediyorsunuz.