One second

İrana yeni yaptırımlar uygulanması, Birleşmiş Milletlerde oylandı ve kabul edildi. Türkiye ve Brezilya, aleyhte oy kullandılar. Şimdi ne olacak dersiniz. İHH ve AKP hükümeti, bir konvoy da İran için hazırlarlar mı? Hamas için dokuz can kurban edildi. İran için kaç can gidecek?

Anlamadığım şey, Brezilyanın tutumu. Brezilya, bölgeden ne bekliyor. Hadi, biz İranın komşusuyuz. Bizim bu konuya maydanoz olmamız normal karşılanır, Brezilyaya ne oluyor? Dünyada akıllı adam kalmadı mı ne? Global iklim bozulmaları, hava kirliliği, denizlerdeki kirlilik, yiyeceklerdeki hormonal bozulmalar, insan beynine de etki yapıyor anlaşılan. Aynı bölgede, k..ç k..ça oturan ve yıllardır savaşan, Araplar ile İsrailin arasına dalıp, taraf olmaya kalkmak, akıl işi mi? İsrail ile olan dostluğumuzu bozmasaydık, bu dostluğu araya koyup, iki tarafı anlaşmaya zorlayıp, barıştırsaydık, daha kahramanca bir iş yapmış olmazm ıydık? Bu konuyu yüzümüze gözümüze bulaştırdık, yetmedi, bir de İran çıktı. Tarih boyunca, Araplardan ve İrandan ne hayır gördük, bilen var mı? Bu gün Birleşmiş Milletlerde yapılan oylamada, LÜBNAN bile, İrana uygulanacak ambargo lehinde oy kullanmış iken, bizim, Arapdan daha Arap olmamızın mantığı ne ki? Kaç koyup, kaç alacağız?

ATATÜRK, YURTTA SULH, CİHANDA SULH, demiş, bizim uygulayacağımız, dış politikanın esasını belirlemişti. Cumhuriyetimizin AĞA BABALARINA karşı olduklarını söyleyenlerin, elbette, ATATÜRK ilkelerine de karşı olmaları kaçınılmaz. Laikliği, dinsizlik olarak kabul edenlerin, Atatürkten uzaklaşıp, Mahmut Ahmedi Necata yanaşmalarını onlar açısından normal karşılamak gerekir. Bizi, bu Ortadoğu çukuruna, AB ülkeleri, bilerek ve isteyerek sürüklemek niyetindeler. Birleşmiş Milletlerde, bugünkü oylamada, İran lehine oy kullanan AKP hükümeti, Çıkması muhtemel, ABD - İran savaşında da, İranın yanında yer almayı düşünüyor olabilir mi? Dış politika, mahalle kabadayılığına benzemez. Bir adım attınız mı, iki adım sonrasını hesap etmeniz gerekir.

Ben diyorum ki: Türkiyenin dış politikası, yetkin ellerde değil ve hiç güven vermiyor. Ülkelerin dış politikaları, tamamen menfaatler üzerine kuruludur. Al gülüm ver gülüm. Bu işin Arapçası, Al kulum, ver kulumdur. Dostluklarımızı, barış ve kardeşlik üzerine kurmalıyız. Ancak, böyle derken, düşündüm de, dostumuz ve kardeşimiz diyebileceğimiz kaç millet var, bulmakta ve saymakta zorlandım. Şöyle etrafımızdakilere baktım, İran, Irak, Suriye, Rusya, Ermenistan, Bulgaristan, Yunanistan. Maaşallah, hepsi ile de kardeş gibiyiz. Üstelik, bunlar sınır komşularımız. Sınır komşumuz olmayıp da, Nato dolayısı ile müttefik olduklarımız var. Bunlar ile nasıl müttefikiz, anlamak mümkün değil. Müttefiklerimiz arasında, Yunanistan bile var. Baş Müttefikimiz ABD ile, düşman kardeşler gibiyiz. Yunanistan, bizi Egede boğmak istiyor. Girmek için, kapısında bekletildiğimiz AB ülkeleri, bizden Osmanlının ve Kurtuluş savaşımızın intikamını almak için yanıp tutuşuyorlar. Bu gün, "Efferim" almak için efelendiğimiz, Arap ülkeleri, Osmanlının son günlerinde, Fransa, İngiltere, İtalya ile kol kola, dibimizi oydular. Dış Politikamızın manzarası böyle iken, AKP Ebcet Hesabı ile, dış politikamızı yürütmeye çalışıyor. Başbakan, one mınut demişti, şimdi onlar, one second diyorlar. Bize verecek bir saniyeleri bile yok.

Bunu da atlatacağımızdan yüzde yüz eminim. Gün gelecek, Türkiye, bölgenin ve Avrupanın parlayan yıldızı olacak. Çıktığımız yola, yeniden gireceğiz. Atatürkün yolu olacak bu yol. YURTTA BARIŞ, DÜNYADA BARIŞ diyeceğiz. Türklüğümüz ile övüneceğiz, çalışacağız, güveneceğiz. Allah, yolumuzu açık edecek. Ne Mutlu Türküm Diyene.