Onlar bize yardımcı olmaya çalışıyorlar

KENDİLERİNE ŞAHSIMIZ VE MİLAS VERGİ MÜKELLEFLERİ ADINA TEŞEKKÜR EDİYOR İŞLERİNDE KOLAYLIKLAR DİLİYORUZ...

Onlara sorarsanız belkide uzun geçen bir maratonun son günü bu gün. Diğer günlerin de pek farklı olacağını sanmıyoruz ya, geçtiğimiz Çarşamba günü Daire'ye uğradığımızda gözlerimize inanamadık adeta! Biz diyeyim seksen, siz deyin yüz kişi; öylesine bir kalabalık vardı Milas Vergi Daire'sinde. Kolay mıdır o kadar insanın taksitlendirme işiyle baş edebilmek? Bizler bunu belki aklımıza bile getirmeyiz; bu durum pek fazla ilgilendirmez bizleri; biz işimizin bittiğine bakarız !

Borçlarımız yığıldı mı gidesimiz gelmiyor Vergi Dairesi'ne. Sanırız ki memurlar ayıbımızı yüzümüze vuracak, dahası üzerimize çullanacaklar! Ama bir bakıyoruz ki, son derece güler yüzlü insanlar çıkıyor karşımıza! Borçlarımızı ödeyebilmek konusunda bizleri yüreklendirmeye çalışan, son derece güleç yüzlü ve yardım sever insanlar.

Bu yazıyı yazmak istememiz boşuna değil! Onca anons yapıldı, duymayanımız kalmadı! Tabir-i caizse sağır sultanlar duydu! Ama onlar yine de telefonumuzu çaldırarak bizleri aramaktan geri durmadılar! Salı günü Yüksek Mimar Muzaffer Atıcı ağabeyimizi ziyaretimiz sırasında çalan cep telefonumuzun öteki ucunda Vergi memuru Mehmet Keleş Bey vardı. Daha o bir şey söylemeden “yarın geliyorum Daire'nize, bu günlerde biraz rahatsız olduğumdan gelemedim bir türlü” deyiverdik bir çırpıda. Gerçekten de rahatsızdık; grip, diz ağrıları derken uymamıştı bir türlü. Karşımdaki muhatabım “geçmiş olsun” dedi büyük bir nezaketle. Ardından da “yarın bekliyoruz o zaman” dedi en nazik haliyle.

Aramak zorunda mıydılar? Elbette ki hayır! Sakın kimse “duymadık; duymuyoruz” demesin! Belediye hoparlöründen tutunuz da, neredeyse tüm yerel gazetelerde duyuruldu bu taksitlendirme haberi!

Çarşamba sabahı saat 10.00 sularında Daire'ye uğradığımızda, gözlerimize inanamadık adeta! Hiç bu kadar kalabalık görmemiştik Vergi Dairesi'ni. “Eyvah!” dedik kendi kendimize! Çünkü ayakta durabilmekte zorlanıyorduk adeta!

Şansımızı deneyip Mehmet Bey'in yanına gittik. “hoş geldiniz”diyerek doldurmamız için bir form uzattı önümüze. Doldurduk ve üst kattaki Müdür muavinine götürüp imzalattık. Ardından da zemin kattaki memur bir hanıma götürdük. Onun da onayını alarak sürdürecektik işlemimizi ”şimdi nereye gidiyoruz?” diyerek. Olmadı ama, takıldı evrakımız orada! Bizden önce o kadar müracaat vardı ki, haklı olarak sıraya koymuştu Hanımefendi. “Yarın mı gelelim?” diye soruyordu önümüzdeki müracaatçı. “Olabilir, yarın gelin” dedi bayan memur. Evrak oradan alındıktan sonra üst kata ulaştırılacaktı.

Yeniden Mehmet Keleş Bey'in yanına vararak “yarın yeniden gelmemiz gerekiyor, takıldı evrağımız” dediğimizde, yine büyük bir nezaket göstererek, “Rahatsız olduğunuzu görüyorum, gerek yok, ben ilgilenirim” dedi.

Bir istisna olduğumuzu sanmıyoruz, başta da belirttiğimiz gibi bu nazik ve sevecen insanlar, görüyoruz ki ellerinden geldiğince herkesin yardımına koşuyorlar.

Bu vesileyle başta Daire müdürüne, Müdür muavinlerine ve fedakâr diğer çalışanlara, gerek taksitlendirme konusunda gerekse diğer vergi mevzuatıyla ilgili olarak bizlere devamlı göstermiş oldukları sevgi, saygı ve dayanışmadan dolayı çok teşekkür ediyoruz.

Bu gün vergi taksitlendirilmesinin son günü. Bizce günlerden beridir oldukça yoğun çalışan, Müdür'ünden odacısına, tüm personel iyi bir istirahati, tatili ve iyi bir ek mesaiyi hak etmişlerdir.

Kendilerine şahsımız ve Milas vergi mükellefleri adına teşekkür eder işlerinde kolaylıklar dileriz.