Öptüm sadece

Ben öptüm onu önce.

Kendini kırmızı kurdelayla bağlayıp, ona sunmak.

Hangimiz sevgimizden daha güzel bir hediye alabiliriz ki?

Bir öpücük.

Sadece bir öpücük

14 Şubat...

Tarihte o gün ne olmuştur da, sevgililer için o gün %30 indirim yapılır, üstelik 8 takside bölünür?

Neden yemek yemek için o gün restoranlarda yer ayırtmamız salık verilir?

Sevgilimizi daha çok sevmemiz için niçin büyük çabalar harcar firmalar?

Sevgilimizi şımartmamız, hangi sebeple bir mağazayı bu kadar ilgilendirir?

Gazete ekleri reklamlarla dolu olur o gün için, neden?

MS 3. yüzyılda Roma İmparatorluğunda başlar her şey. Ya da biter. Yoruma göre değişir.

İmparator Gothicus bu dönemde evlilikleri yasaklar.

Sürekli savaşta olan ordusunun zayıf düşmesini istememektedir.

Askerlerin sevgililerini düşünmeleri, savaşçılıklarını yıpratacaktır. Geceleri sevgili yatağında yatan gençler, gündüzleri savaşacak gücü nasıl bulacaklardır?

“Sevişmeyin savaşın” der İmparator Gothicus.

Valentine adlı papaz, sevgi dostudur. Gizli saklı nikahını kıyar genç sevgililerin. Onları kavuşturur. Evlendirir.

Ünü kısa zamanda yayılır papazın.

Kilisesi bir sevgi mabedi olur. Sevgililer el ele tutuşup koşarlar Valentino’nun yanına. Valentino, sevgiden parlayan gözleri tanır. Hayır demez hiç birine.

İmparator Gothicus emrine uymayan bu papazın varlığını öğrenir.

Valentine, “14 Şubat 273” günü yasağa uymadığı için idam edilir.

Sevgililer, bu günü Aziz Valentine günü olarak anarlar.

Sevgililerin buluştuğu gündür bu gün. Aziz Valentine’nin öldürüldüğü gündür bugün.

Keşke güller kırmızı renklerini kandan almasalardı.

Ancak, kutladığımız hemen her “gün” bir hazin olayın yıldönümüdür.

Sevgilimize ne alalım?

Sevgilimizle nereye gidelim?

Nerede ne yiyelim?

Sevgiden bahsedilmiyor o gün, yanılıyorsunuz.

Vitrinler kırmızı harflerle indirimler yapıyor. Restoranlar o gece için özel mönüler hazırlıyor, oteller, barlar gece düzenliyor, dükkanlar “cancanlı” paketler hazırlıyor.

“14 Şubat dükkan sahiplerini sevme günü” olarak kutlanıyor.

“14 Şubat firma sahiplerine ciro rekorları kırdırma günü” olarak görülüyor.

“14 Şubat kredi kartından harcama yapma günü” oluyor.

“14 Şubat dünya tüketim günü, veya alış veriş çılgınlığının yıl dönümü” olarak geçiyor.

Yıllar önce beni öfkelendiren bir başlık vardı gazetenin birinde.

“Bir öpücük yeter”

O gün, bir kadının öpücüğünü değersizleştiren, beş para etmezleştiren bu başlığa öfkelenmiştim. Belki bugün de benzer manşetler atılmıştır, bilmiyorum.

Size sunulan ürünleri satın alamamışsanız, öpün bari...

Madem satın alacak kadar cömert değilsiniz, para harcayacak kadar değer vermiyorsunuz, o halde siz de öpün yeter.

Tüketemedi iseniz sevin madem.

Öpüverin işte canım.

Sevginin tek taşlaştığı bir kutlama oldu 14 şubat.

Kalplerin taşlaştığı bir gün oldu sevginin günü...

Bir sevgilinin diğerine alacağı en büyük hediye nedir? Nerede satılır? Kaç paradır? Ambalajı nasıldır?

Bir sevgilinin diğerine hediye edeceği en güzel hediye bence;

Kendini kırmızı kurdelayla bağlayıp, ona sunmaktır.

Hangimiz sevgimizden daha güzel bir hediye alabiliriz ki?

Bir öpücük.

Sadece bir öpücük.

Bir öpücük veremeyecek kadar değer vermiyorsanız sevdiğinize o halde “tek taş yeter”.

Kendinizi sunamıyorsanız kalbinizin diğer yarısına, bir kırmızı çamaşır sunun bari.

Yüreğinizi elinize alıp ambalajsız veremiyorsanız sevgilinize o halde %30 indirimli mağazadan hediye alıp 8 takside böldürün.

Verebilecek kadar sevenler ise;

Bir öpücük sadece.