Orijin

Siz ne dersiniz bilmem, ben ona kısaca 'duygu' diyorum.

Olur ya çekmecede bir yığın benzerinden, farklı renklerinden vardır ama siz ısrarla birini takmak istersiniz.

Israrla birini takmak istediğim günlerden birinde bir şey oldu...

Simsiyah bir gözlük gözdeyken dünyanın en güzel manzarasına baksa bile simsiyah görür insan.

O siyah gözlük içime takılıp kalmışken bu gözlerle hayata bakmak oldukça iç karartıcıydı.

Bazen insan elinde olsa da erteliyor bazı şeyleri.

Tıpkı gözümdeki gözlükten sıkıldığımı anlamayı ertelediğim gibi.

Tuhaf ama insan bazen kendine bile anlamazdan gelebiliyor.

Öylesi daha kolayına geldiğinden değil başka türlüsünün nasıl olacağını bilemediğinden.

Tıpkı 'bildiğin yol en kısa yoldur' demek gibi.

Bir kere taktığın gözlükle etrafı görebildiğini fark ettikten sonra ne renk gördüğünün bir önemi kalmıyor galiba.

Gözlüğü çıkardığında neyle karşılaşacağını bilememek karanlığa mahkum olmaya itiyor insanı.

Cesur insanlara bu yüzden hayatın hiçbir anında hayranlığımı gizleyememişimdir.

Cesareti karakteriyle bütünleştirebilmiş insanlar ' bundan daha kötüsü olabilir mi' derken cümle sonuna sitemkar bir noktalama işareti koyarlar.

Sitemkar noktalama işaretlerini koymaya hasret kaldığım günlerin birinde gözlüğü çekip çıkarabilecek biri elinde kahveyle belirdi kapımda.

'Çıkarabilir misin ki' derken soru işaretinden çok endişe dolu gözlerle ona bakarken kararlı gözlerle sustu ve yavaşça gözlüğümü çerçevesinden çekti.

Tek bir hareket.

Çekti ve çıkarıp attı.

Belki de günlerimin aydınlık yüzüyle tanışma vaktim gelmişti.

Belki geç bile kalmıştım.

Belki keşkeli cümleler için artık çok geçti.

Belki 'bundan sonra ne olacak?' sorusuna verebilecek bir cevabım hala yoktu.

Ama bildiğim bir şey varsa o da bugün gözlüklerimin çıkarılmasına ilk kez izin verdiğimdi.

'Hayatın akışına kendini bırakmak' denilen şey hayatıma giren insanların elimden tutup beni kendi akışlarına çekmesiymiş.

Bugün kendimi hayatın akışına, berraklığına inandığım sulara bıraktım.

Anlayacağınız güzel bir gün ve biz yaşıyoruz.