- Kategori
- Şiir
Örümcek ve sinek

Kendi yaratılışıma karşı hareket etmeye çalışan ben.
Örümceğin ağına takılmış bir sinek gibi yaşıyorum.
Korkunç! O malum sonu bile bile.
Bir bilinmez karanlık
sessiz dev adımlarıyla yaklaşıyor
her gün biraz daha
yanıma yanıma.
Ölüm, ilk defa bu kadar yakın cana.
Olympos tanrılarına özgü rahatlık yok bende.
Ne Kaos’tan olma toprak ana Gaia
Ne de gökyüzü Uranos'um ben.
Kirlenmiş ellerimdeki izler
acı çekiyor inatla.
Çatlamış gözlerimde canlanıyor yaşadıklarım.
Kara kanla mühürlenmiş bütün günahlarım.
Nasıl çıkarım bu kirli yüzle Tanrımın karşısına.
Hani nerede?
Nerede benim en az günahlarım kadar sevaplarım?
20-02-2006