Öteki yok (''Bir'' Olma zamanı )

Çok uzun uzadıya değil yazdıklarım. Niyetim yalnızca vicdanların kapısını çalmak. Ve hatırlatmak biz’e  biz’i, kendimizi.
Her kişi, her yetkili, her TC vatandaşı vicdanını (sağduyusunu) önüne koyup öyle muhakeme etmeli. Uzun düşünecek zaman da yok. Beraber olalım birlik olalım ne olur, dedelerimizin olduğu gibi. Kemiklerinin sızladığından, ruhlarının acı çektiğinden eminim. Bağırmak, kötülemek, hor görmek, birbirinin açığını bulmak, YARGILAMAK, ne hakla?  Yaradanın sana emrettiği tek şey ‘’İYİ  OL ve SEV değil mi? Din'ler böyle emretmiyor mu? Bunu ögretmiyor mu? Bugüne kadar herkese ve her millete bir şey kazandırmadığı gibi hep kaybettirmedi mi?  

Geçmişi OrtaAsya'dan bugüne, Beyliklerden Dünya hükümranlığına, Dünyada başka örneği olmayan, eşsiz KURTULUŞ SAVAŞI Destanından bugünün Cumhuriyet Türkiyesine gelen, böylesine muhteşem bir geçmişi ve muazzam kültür birikimine sahip olan bir milletin evlatları değil miyiz.?

Bu mu yapacağımız kendi evlat ve torunlarımıza? Kan ve gözyaşı mı bırakacağız?  Dünyada bu kadar çok ders alınacak kötü örnekler varken!  Bunlara rağmen kör olup, anlamayıp, bile bile mi?

HAYIR.  Hiç hakkımız yok buna.

HİÇ…

Atalarımızın kutsal emanetini korumak, geleceğimizi kollamak, bizlerin boynunun borcudur. Aynı sorumlulukla ve aynı değerlerde, evlatlarımıza mirası devretmekle de yükümlüyüz.

Bu bizim milletçe ulvi görevimizdir…

Varsın yaptığım klavye kahramanlığı olsun!
Zaten hersey klavye ve kalemin gücünün etkisinde  değil mi?
Hadi: Bu gücü, önce güzel ülkemiz ve insanlarımıza, ardından dünya barışına adayalım…
Ve dahi, istesin yeter ki insan, Cehennem Cennete dönüşür…

Dualarım, ülkem sınırları içinde yaşayan her fert içindir. Tüm kalbimle, sevgiyle.

1.29.10.2012  23.40 h.