Öyleyse?

Dönüp duran dünyada ne sen başkasın ne de ben, ne sen büyüksün ne de ben, hayat birgün senin yüzünü güldürür birgün benim, birgün sen yersin feleğin tokatını birgün ben. Gün bu, kime ne getireceği hiç belli olmaz.

Günün birinde sen atarsın sevinç çığlığını ben eşlik ederim sana, belki birgün ben mutluluğun ellerindeyken sen yanımda olursun kimbilir? Bazen senin yasın sarmalar ikimizin ruhunu, bazen de tutunup birbirimize, benim için ağlarız birlikte.

Belki, ilkin sen gidersin diğer aleme, belki de ben. Senin libasın atlastanmış varsın olsun, can taşıyor senin gibi çul giyende. Atlas libas senin olsun bir dost bir post yeter kul olana. Sofran kuş sütüyle donanmış olsa da amelin için yetecek olan bir tas sıcak çorba değil midir?

Ne sen bana göre öndesin bu evrenin gözünde, ne de ben sana. Sıfatımız farklı sadece; sarışın, esmer, kumral, mavi gözlü, yeşil gözlü siyah gözlü, uzun, kısa, şişman... Yanlız doğduk, yanlız gideriz bu alemden birkaç metre bez ile, sen de ben de. İşte geldik işte gidiyoruz, geride kalan sadece bir hoş seda.

Değilse pek farkımız yok birbirimizden şu koskoca evren içinde. İkimiz de okyanusta bir kum taneciği gibi dalgaların gücüyle devinip duranlardanız. Hayat bu işte, iki nefes arasında bir hoşgeldin bir güle güle... Öyleyse bu kibir, bu hırs niye?

http://www.youtube.com/watch?v=pWP1a1RYU7Q Üstat Arif SAĞ'ın sesinden...

N.Dilruba ÖRS

Mart 2012

Bilecik