Oynayalım mı?

İzmir/Balçova’da süper modern bir bowling salonu açıldı.

Bir şey almak için girdiğimiz; bin şeyle zar zor dışarıya çıktığımız…

Devasa bakkalların yan yana dizildiği bölgede…

Bu akşam eşim: Moral olsun şevkle çalışsınlar diye bir otobüs dolusu Tire’den gelen ekibine bowling yarışmasında eşlik etti.

Üstün üstü; üst düzey yönetici de Avusturya’dan geldi ve o da oyuna katıldı.

Büyük turnuva öncesi güzel bir ziyafetten sonra; yarışma başlamış.(tok karnına nasıl olduysa)

İki üç saatlik mücadelenin akabinde; birincilere madalyalar kupalar dağıtılmış.

Yabancının anlayışı: Müdürü işçisi birlikte aynı fabrikada çalıştıkları aynı masada yemek yedikleri gibi; aynı bowling salonunda madalya için yarışıyorlar.

Mutlu oluyorlar, birbirlerine yakınlaşıyorlar.

Daha verimli işlere imza atabilmek için…

Eşim yorgun ve mutlu; eve geldiğinde anlata anlata bitiremedi.

Tekrarı varmış; kaliteli üretim için gerekliymiş…

Kırbaç yöntemi eskimiş…

Aklıma ne geldi biliyor musunuz?

Sevgili yazanlarım; bizde o bowling salonunda buluşsak geçmişi geleceği şimdiki zamanı yâd ederek spor yapsak…

Aramızda turnuvalar düzenlesek…

Magazinciler tarihçilere; şairler habercilere…

Ben bildiriyorumcular; dostluk ve ilişkiler kategorisine…

Kıyasıya veya centilmence… Yarışsak nasıl olur sizce?

Ayda yılda bir olsa da…

Alev Meisel İzmir’den

4. Şubat 2010 Perşembe