Ozanların Şiirlerini severim

Kendi halimde şiir yazarım

Ozanların peşinde iz sürerim

Heceleri mısra mısra dizerim

Ozanların şiirlerini severim

Ozanlar dokunur gönül sazına

Kışı getirir bir anda yaz ayına

Çiçekleri açtırır gönül bağında

Ozanların şiirlerini severim

Bazen çok uzun yazıyorum

Şiirin sınırlarını aşıyorum

Kalemime dur diyemiyorum

Ozanların şiirlerini türkülerini severim.

Ozanlar ki gönlünden geçeni getirir dile

Değmesin ellerine gönüllerine taş bile

Taşı dile getiriler tatlı dilleri ile

Ozanların şiirlerini severim

Ozanlar hiç gönülden silinir mi

Ozansız gönül yolu görülür mü

Ozansız sazsız türkü söylenir mi?

Ozanların şiirlerini severim

Yürürler gönül sazları şiirleri ile geceye gündüze

Gönülleri her daim her dem çiçek gibi açar taze

Halkın içindedirler her zaman bakarlar yüz yüze

Ozanların şiirlerini severim

Ozanlar ki kuruyan gönülleri sularlar

Sevgi yolunda bazen de çile çekerler

Kimi zaman aç tok gezerler

Canım ozanları çok severim

Ellerinde hiç düşmez kalem ile saz

Haydi, az sende onlar gibi yaz

Onlar gibi yazamam çalamam saz

Canım ozanları çok severim

Kul Mehmetim az daha oku yaz şiiri

Gönlüne değsin ozanların tatlı dili

Gönül bahçemde açar ozanlar ile şiirlerin gülü

Ozanların şiirlerini severim.

Mehmet Aluç